________________
११६
उपदेशतरंगिणी.
मथी आनंद पामीने दरेक नामे तेणे एकेक सोनामोहोर मुकी, ने एवी रीते ते बीस हजार सोनोमोहोरोथी ते गमनी पूजा करी, अने ते व्यथी तेणे सर्व शास्त्रो लखावीने जुगुकलादिक दरेक शेहेरोना भंडारमां राख्यां वली तेवीज रीते श्रीकुमारपाल राजा सातसो लैया राखीने व लाख ने बीस हजार गमो लखाव्यां बे. वली तेमणे दरेक: आगमनी बब प्रति तो सोनाना अक्षरोथी लखावी बे. हेमचंद्राचार्ये रचेलां व्याकरण तथा चरित्रादिक ग्रंथोनी तेमणे एकवीस एकवीस प्रतिर्ज लखावी बे. वधारे शं कहे ? सर्व दानोमां ज्ञानदान ति श्रेष्ठ वे एम ज्ञानीए कहेलुं बे. कह्युं बे के, ज्ञानाज्जयोपग्रहदाननेदा - तच्च त्रिधा सर्वविदो वदति ॥ तत्रापि निर्वाणपथप्रदीप ज्ञानस्य दानं प्रवरं वदंति १ हवे ते ज्ञानदान पुस्तकविना थइ शकतुं नथी, अने तेथी हमेशां नाविक श्रावको पुस्तक लखाववां ते युक्तज बे. लेखयंति नरा धन्या, ये जैनागमपुस्तकान् ॥ ते सर्ववाङ्मयं ज्ञात्वा, सिद्धिं यांति न संशयः १
- धन्य पुरुषो जैनागमनां पुस्तको लखावे बे, ते केवलज्ञान पामीने मोके जाय बे, तेमां संशय नथी.
वली जिनागम लखावनारने या संसारमां पण कई कष्ट यतुं नथी. कांबे के,
न ते नरा दुर्गतिमामुवंति, न मूकतां नैव जडस्वभावम् नैवांधतां बुद्धिविहीनतांच, ये लेखयंत्यागमपुस्तकानि १
अर्थ- जे लोको आगमोनां पुस्तको लखावे बे, ते दुर्गतिमां जता नथी, तेर्जने मुंगापणुं, मूर्खता, अंधपणुं, तथा निपी. ॥ १ ॥
