________________
ए-
उपदेशतरंगिणी. के, आ प्रतिमानीपासे तुं अक्षतनो स्वस्तिक हमेशां करजे, अने ते अदतो सुवर्णमय थप जशे, अने ते प्रव्य वापरीने तुं जिनमदिर बंधावजे. पनी ते पारस श्रावक हमेशां तेम करतो गयो, अने जिनमंदिर बंधाववा लाग्यो. एम करतां थकां एक बाजुनो तो सर्व मंझप तैयार थयो. एटलामां ते श्रावकना पुत्रे पोताना पिताजीने पूज्युं के, आ भव्य तमोए क्याथी मेलव्यु? ते पारस श्रावके प्रव्यागमन- खरेखलं स्वरूप तेने कही बताव्यु. अने त्यारथी तेने प्रव्य मलवा न लाग्यु, अने तेथी आजदनसुधि पण ते जिनमंदिर तेटलुंज अधुरुंचे. ते मंदिरमा विक्रम संवत ११एए मां फागणसुदि दशमने दिवसे प्रतिमानी प्रतिष्टा श्रश तथा१२०४ मामाहासुदि तेरसने दिवसे तेपर धजा चमी; अने एवी रीते ते फलवधि ( फलोधि ) पार्श्वनाथजीनुं तीर्थ प्रसिद्ध अयु.
कारयंति जिनेंशाणां, तृणवासानपीह ये॥ . मणिरत्नविमानानि, तैर्लनंते नवे नवे ॥१॥
अर्थ- जे आ जगतमां श्री जिनेश्वरोनां घासनां पण मंदिरो बंधावे , तेउने दरेक नवोमांमणि अने रत्नोनां विमानो मले .
माणिक्यहेमरलायैः, प्रासादान कारयति ये
तेषां पुण्यैकमूर्तीनां, को वेद फलमुत्तमम् ॥१॥ अर्थ- वली जे माणसो माणेक, सुवर्ण तथा रत्नादिकोथी जिनमंदिरो बंधावे , ते पुण्यशालीउना उत्तम फलने तो जाएणीज कोण शके में ? ( हवे तेपर दृष्टांत कहे जे.)
श्री विमलशाह नामना शेठ गुजरातना राजा जीमदेवना प्रधान हता. एक दहडो कोइ उष्टे राजाना कर्णो नंलेखाथी राजानी तेनापर इतराजी श्रइ. तेथी पांचसो घोमा, पांच क्रोड सोनामोहोरो, तथा घणां घंटोसहित ते त्यांथी रात्रिए नाशीने चं
