________________
યા.
પ્રવચન બીજું ઃ ચાર મંગલ મંગલ ભગવાન વીરો, મંગલ ગૌતમપ્રભુ
મંગલ સ્થૂલભદ્રાધાઃ જેનો ઘડતુ મંગલ. અનંત કલ્યાણના કરનારા શ્રી મહાવીરાદિ ત્રણે મંગલરૂપ છે, જૈનધર્મ પણ મંગલરૂપ છે, છતાં આપણે તેને મંગલરૂપ કેમ માનતા નથી ! છતાં આપણાં અમંગલ કેમ ટળતાં નથી ?
કારણ, આપણે તેને સાચા મંગલસ્વરૂપે મંગલ સ્વીકારતા નથી.
માં જવા પાનિયરિ મંગલ એટલે સોનાની જેમ મારાં કર્મોને ગાળી નાખે. સોનું શુદ્ધ થઈને ઉજ્વળ બને. નામાપિ તેષાં દૂરિતાની હન્તિ.
પ્રભ નામની ઔષધિ, ખરા ભાવથી ખાય, રોગ શોક આવે નહિ, સબ સંકટ મીટ જય. પ્રહ ઊઠી ગોયમ સમરી કાજ સમગ્ગહ તતખીણ સીઝ, નામ લેતાની સાથે તત્કાળ કાર્ય સિદ્ધ થાય
માત્ર નામ અને ઉપાસના આપણે કરવાની છે. કેટલાંક ગામ એવાં હોય છે કે, જેનાં નામ ન લેવાય. કેટલાંક નામથી ભગત તરીકે ઓળખાય. દરેક ગામમાં એવા એક ભાઈ પણ હોય છે. જેના નામથી સંઘનાં કામ થાય છે.
દેડકાને જાતિસ્મરણ
જાતિસ્મરણ કોને થાય? જેણે પૂજાને અને સામાયિકને ગાઢ બનાવ્યું હોય. ભાંગ્યું ભાંગ્યું પણ સોનું જ છે. ભગ્નાપિ સુવર્ણતુલ્યા. ભાંગ્યું ભાંગ્યું તોય ભરૂચ. દ્રવ્યક્રિયા કરતાં કરતાં કોઈ દુર્ગતિમાં ચાલ્યો ગયો હોય છતાં આગળ આવશે કેમકે, કરેલી પણ દ્રવ્યક્રિયા ક્યારેય નિષ્ફળ જતી નથી. નહિ જાઉં નરકની ગેહે બોલનારા કૃષ્ણને નરકમાં જવું પડ્યું. વીર પાસે વિનંતિ કરનાર શ્રેણિકને પણ નરકમાં જવું પડ્યું છે. સાતકર્મ અશુભ હોય પણ તેને શુભમાં ફેરવી શકાય. પણ આયુષ્યને ફેરવી ન શકાય.
આ લોકને તો સારો બનાવ. * દેડકાના કાનમાં વીર વીર શબ્દો પડતાં જ તે દોડ્યો, પણ શ્રેણિકના ઘોડા નીચે ચગદાઈ ગયો. દેરે જાવા મન કરે, ચોથતણું ફલ પાવે. રસ્તામાં એટેક આવે તો ય તેની દ્રવ્યપૂજા ફળે છે. વૃદ્ધ ડોસી ભગવાનને કરેણનાં ફૂલ ચઢાવવાની ભાવનાથી રસ્તામાં મૃત્યુ પામી પણ શુભભાવથી મરીને દેવી થઈ. પરમાત્માનું નામસ્મરણ સમાધિમૃત્યુ અપાવે છે.
મારૂતિ કાર નીચે કેટલા જીવો ચગદાય છે. વાહ બાપુ ! અણપૂંજયા ચૂલા સંધૂક્યા, ઘી તેલ . ગોળના ભોજન ઉઘાડાં મૂક્યાં.
અતિચાર આવે એટલે બધા ક્યાં જાય? બાથરૂમ. પણ કેટલી સૂક્ષ્મ વાતો તેમાં જણાવી છે તે ખબર છે ! આપણી નાનકડી ભૂલે કેટલાય જીવો ચગદાઈ જાય, દેડકો દેવાત્મા બન્યો. પછી ભગવાન વિરની પૂજા કરે છે. નામસ્મરણની પ્રચંડ તાકાત છે. નામનો મહિમા પાપ ધોવે છે. ધોબીડા તું ધોજે મનનું ધોતીયું રે. * જિનશાસનરૂપી સરોવરમાં ભગવાનના નામ સ્મરણરૂપી જળમાં તારા મનનો મેલ ધોઈ લે.
વાય કારિ કા ૦ ૩
