Book Title: Siddhachakra Varsh 05 - Pakshik From 1936 to 1937
Author(s): Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
View full book text
________________
૫૨૩
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા. ૨૦-૯-૧૯૩૭
અવિરતિના પાપની કરાવણા અને અનુમોદના મરણને દૂર કરીને બચાવવું એટલી જ માત્ર સાધુપણું દેવાવાળા ગુરુમહારાજને જ લાગવી બુદ્ધિવાળો છે, પણ તે બચેલો જીવ પાપ કરે તેવી જોઈએ.
બુદ્ધિ એક અંશે પણ તે દયાળું ને નથી. તો તેવા દયાના દુશ્મનોને બે બોલ
દયાળુ જીવોને હિંસાની અનુમોદના અને તીર્થકર ભગવાનોએ જેઓને સાધુપણાં
કરાવણાની ક્રિયા કેવી રીતે લાગે ? એ સમજુ આપેલાં છે તેઓમાંના સેંકડો જીવો અનુત્તર
મનુષ્યોના મગજમાં તો ઉતરી શકે તેમ નથી. વિમાનની તેત્રીસ સાગરોપમની અવિરતિદશામાં
વળી તે જ દયાના દુશ્મનોને પૂછીએ કે તમારા ગયેલા છે. જો તેઓને સાધુપણાં ન આપ્યાં હોત,
સાધુઓના પાણીમાં કે આહારમાં કીડીઓ વગેર સમ્યકત્વ ન આપ્યાં હોત, સમ્યકત્વને વિરતિનો
ચઢી જાય અગર શરીરમાં જુઓ અને કપડામાં ઉપદેશ ન આપ્યો હોત અને માત્ર ભદ્રકભાવનો
માંકણ વિગેરે થાય તો તે જીવને એકાન્તમાં ઘાત ઉપદેશ આપેલો હોત તો તે સેંકડો જીવો તેત્રીસ
ન થાય તેવી રીતે મૂકે કે નહિ ? સાગરોપમ જેટલા કાળના અવિરતિ તો થાત જ
કદાચ એમ કહો કે શ્રીશધ્યભવસૂરજી નહિ. એટલે સ્પષ્ટ શબ્દોમાં કહીએ તો દયાના દશવૈકાલિકસૂત્રમાં ‘પ્રાંતમવા નો ને દુશ્મનોના મતની અપેક્ષાએ સમ્યકત્વ દેશવિરતિ સંથાથમાવજોન્ગા' એટલે તે ઉપકરણઆદિમાં કે સર્વવિરતિનો ઉપદેશ દેવો તે દીર્ધકાલની ઉત્પન્ન થયેલા જીવોને એકાન્તમાં એટલે જે જગા અવિરતિની ક્રિયાની અનુમોદના અને કરાવણા જ પર તે સાધુથી અગર બીજાથી તે જીવોનો ઘાત ન થાય. આ બધું સાંભળીને દયાના દુશ્મનો તરફથી થાય તેવી જગા પર તે જીવોને મેલવા, કોઈપણ એકજ બચાવ રહે છે કે મોક્ષના સાધનની બુદ્ધિએ પ્રકારે તે જીવો બીજા દ્વારા પણ મરી જાય તેવું સાધુના શરીરનું ધારણ કરવા દાન આપવામાં કરવું નહિ. આ વાક્ય છે તેથી અમે તે જીવોને આવેલું છે. જ્ઞાન, ધ્યાન અને સંયમની વૃદ્ધિની ઉતારીને એકાન્તમાં મેલીએ. તો આ જગા પર ધારણાએ જ દાન આપવામાં આવેલું છે. કર્મ ક્ષય સ્વાભાવિક એ પ્રશ્ન થાય છે કે તમોએ તે જીવો કરીને મોક્ષ મેળવે એ ધારણાએ જ સમ્યકત્વ કે જેઓ વિકસેન્દ્રિય હોવાથી આખા ભવમાં અણુવ્રતો અને મહાવ્રતો આપવામાં આવેલાં છે. તરવાનાં સાધનો મેળવવાના જ નથી, પણ કેવલ તેથી તે આહારાદિકના દાનમાં અને ઉપદેશ અવિરતિપણે જ જીવન જીવવાના છે, તેઓને આદિના દાનમાં અંશે પણ દોષ નથી, પરંતુ તમોએ પોતે બચાવ્યા, એટલે તેમના મરણને અગણિત ગુણ જ હોય છે. તો પછી અહિં અન્ય નિવાર્યું તથા બીજા જીવોથી પણ તે મરે નહિ એ અવિરતિજીવને બચાવાવાળો મનુષ્ય પણ તે દુઃખી ધારીને બીજા જીવોને પણ તે જીવોને બચાવવાવાળા થયેલા અગર મરણ પામતા જીવના દુઃખને અને બનાવ્યા, તો તે દયાના દુશ્મન એવા તમારા મતે
