Book Title: Siddhachakra Varsh 05 - Pakshik From 1936 to 1937
Author(s): Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
View full book text
________________
૫૩૬
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા. ૨૦-૯-૧૯૩૭. ચિત્ત વિત્ત અને પાત્ર સં યોગ તે વખતે સ્વાભાવિક સમ્યકત્વવાળાની ફરજ છે. વળી એ વાત એટલા રીતે વિશિષ્ટપણે હોય છે. તેમજ સાધુમહાત્માઓ ઉપરથી માલમ પડશે કે સમ્યકત્વના આચારો પણ તે વખતે તપસ્યાને નિયમિત કરનારા હોય. દેખાડતાં શાસ્ત્રકારો સાધર્મિક વાત્સલ્યને ભૂલતા કોઈક અનાગતપણે પર્યુષણાનાં અમ આદિ નથી. અર્થાત્ સખ્યત્વે આદિ ગુણવાળાઓનું જેઓ કરનારા હોય અને કોઈક અતીતપણે પર્યુષણાના વાત્સલ્ય ધારણ કરે તેઓજ દર્શનાચારને અષ્ટમાદિ કરનારા હોય. પણ મુખ્યતાએ તો આરાધવાવાળા ગણાય. ધ્યાન રાખવાની જરૂર છે સાધુવર્ગ પર્યુષણામાં જ અષ્ટમ આદિ કરનારા હોય કે કૃષ્ણમહારાજ અને શ્રેણિક મહારાજ સરખા એક છે અને તેથી તેઓની ભક્તિ પર્યુષણામાં કરવી તે પણ અણુવ્રત કે ગુણવ્રતને ધારણ કરનારા નહોતા પર્યુષણાને અંગે અત્યંત જરૂરી છે. જેવી રીતે છતાં પણ કેવલ સમ્યકત્વની શકિતથી જ સાધુમહાત્માઓ મહાવ્રતધારી હોવાને લીધે તીર્થકરપણાને મેળવીને ત્રીજે ભવે મોક્ષે જશે. વળી સકલસંઘને ભક્તિનું પાત્ર છે, તેવી રીતે શ્રાવકવર્ગ શ્રીઆવશ્યકનિયુક્તિ જ્ઞાતાસૂત્ર આદિક આગમોમાં પણ સમ્યકત્વ અને અણુવ્રતાદિકને ધારણ કરનારો અને તત્વાર્થસૂત્ર આદિ ગ્રન્થોમાં સમ્યકત્વને હોવાથી ભક્તિને પાત્ર છે, જો સમ્યકત્વગુણની
દર્શનપદથી આરાધનાની સ્પષ્ટતા કરવામાં આવી કિંમત સમજનાર મનુષ્ય હોય તો તે જરૂર સમજે
છે. ધ્યાન રાખવું કે જેમ ચારિત્ર અને જ્ઞાન કે સમ્યકત્વ પામવાવાળો જીવ અધપુદ્ગલપરાવર્તની
આરાધવા માટે જ્ઞાનવાળા અને ચારિત્રવાળાને પણ
આરાધવાની જરૂર છે. તેવી જ રીતે દર્શનની અંદર જરૂર મોક્ષને પામવાવાળો જ છે.
આરાધના કરનારાઓને પણ દર્શનપદને આરાધવાની દ્રવ્યચરિત્રને ધારણ કરનારાને માટે મોક્ષની
સાથે દર્શનવાળાઓને આરાધવાની જરૂર છે અને નિયમિતતા નથી. કેમકે મિથ્યાષ્ટિ અને
એવી રીતે દર્શન અને દર્શનવાળાઓને આરાધવાથી અભવ્યજીવોએ અનન્ત વખત દ્રવ્યચારિત્રો લીધેલાં
તીર્થંકરપદ બાંધી શકાય છે, અને ત્રીજે ભવે મોક્ષે છે અને તે ચારિત્રો માંખીની પાંખ પણ દૂભાય નહિ
જઈ શકાય છે. એ વાતને સમજવાવાળો મનુષ્ય તેવા પાળેલાં છે. કવચિત્ એમ કહીએ તો ખોટું
સમ્યકત્વમાત્રને ધારણ કરનારા સાધર્મિકમાત્રની નથી કે પરિણતિ સિવાય ઉત્કૃષ્ટ માં ઉત્કૃષ્ટ ચારિત્ર
ભકિત કરવામાં જરૂર ઉલ્લાસને ધારણ કરે યાદ તેઓએ પાળ્યાં, અને તેથી તેઓ નવરૈવેયક સુધી
રાખવાની જરૂર છે કે ક્રોડાકોડી સાગરોપમ પછી જઈ શકયા, પણ મોક્ષનો રસ્તો તો તેમાં તેઓને
તીર્થકર થનારા અને પરિવ્રાજક વેષમાં રહેલા એવા મલ્યો જ નહિં, પણ સમ્યકત્વ પ્રાપ્ત કરનાર મરીચિને ભરત મહારાજે ભવિષ્યના તીર્થકરની ભવ્યાત્મા તો મોક્ષનો રસ્તો મેળવનાર ગણાય એ
અપેક્ષાએ સભા મળે વન્દન કર્યું તો પછી ચોક્કસ જ છે. પણ તેથી જ તેવા સમ્યકત્વવાળા સમ્યકત્વને ધારણ કરનારા ભાગ્યશાળી જીવો ભવ્યાત્માઓની પ્રસંશા અને ભક્તિ કરવી તે દરેક વ્યકિતને પાત્ર થાય તેમાં નવાઈ શી ?
