________________ સંઘભેદ નામનું મહાપાપ 42 પરંપરા લોપક' કહી વગોવ્યા નથી અને શ્રી ઝવેરસાગરજી મહારાજે કહેલી જ વાત કહેનારા પૂ. આ. શ્રી રામચન્દ્રસૂ. મ. પર “પરંપરાલોપકથી માંડીને મનમાં આવે ને મોઢે ચઢે તેવા આળ ચઢાવનારા “અભ્યાખ્યાન' નામનું તેરમું પાપ આચરનારા બને છે. એવું સૌ કોઈ સમજી શકે તેમ છે. હાલમાં કેટલાક પંડિતો એવી દલીલ કરતા હોય છે કે “ક્ષય-વૃદ્ધિના નિયમને જો વધારે પડતું મહત્ત્વ આપીએ અને ઉદય તિથિનો આગ્રહ રાખીએ તો કલકત્તા વગેરે દૂરના પ્રદેશોમાં મુંબઈના સૂર્યોદય મુજબની તિથિ કરે છે તેમને પણ જિનાજ્ઞાનો ભંગ, અનવસ્થા, મિથ્યાત્વ અને વિરાધના જેવા મોટા ચાર પાપ લાગે. જો કલકત્તા વગેરેમાં રહેનારા આરાધકો માટે આવા દૂષણો આપવામાં નથી આવતા તો અહીં ઉદયમાં ચોથ હોય કે પાંચમ હોય બહુ મગજમારી કરવી નહિ. કલકત્તાવાળાને પણ ઉદયમાં ચોથ નથી, અહીં રહેનારાને પણ બે પાંચમની બે ત્રીજ કરનારને ઉદયમાં ચોથ નથી અને સંવત્સરી આરાધે છે. માટે તેમને પણ ચાર મોટા દૂષણો લગાડવા નહિ. ઉદય તિથિની ચર્ચા ન કરવી, આપણે તો આરાધનાથી મતલબ છે. સંવત્સરી કરે છે ને? બહુ થયું.' શ્રી ઝવેરસાગરજી મહારાજના ડબીલને વાંચતા બહુ સ્પષ્ટ સમજાય છે કે તેઓ આવા કુતર્કમાં માનતા ન હતા. સૂર્યોદય સમયે બધા સ્થળે એક તિથિ હોય જ એવું બનતું નથી એમ માનીને તેમણે શાસ્ત્ર પંક્તિઓને છોડી દીધી નથી. ઉપરથી શ્રી પૂજય ધરણેન્દ્રસૂરિજીની સામે હેંડબીલ બહાર પાડીને તેમણે જાહેર કર્યું કે તિથિની આવતી ક્ષય-વૃદ્ધિમાં કોઈ સત્તાધીશ પણ ચેડા કરે તેની સામે “બધા ગામોમાં સૂર્યોદય સમયે એક જ તિથિ ક્યાં રહે છે જેવો કુતર્ક સ્વીકારીને ચૂપ ન રહેવાય. શ્રી આનંદસાગર સૂ.મ. અને પૂ. આ. શ્રી રામચન્દ્ર સૂ.મ. જેવા ધુરંધર આચાર્યો પણ લવાદી ચર્ચા દ્વારા એનો નિર્ણય લાવવા માટેની મહેનત ન કરત અને શેઠ કસ્તુરભાઈ લાલભાઈજેવા શ્રાવક લવાદી ચર્ચા ગોઠવીને ચૂકાદો લાવવા સુધીનો પુરુષાર્થ પણ ન કરત. આ વસ્તુ જ બતાવે છે કે આ કુતર્ક પૂર્વના કોઈ મહાપુરુષોને માન્ય ન હતો.
