________________ સંઘભેદ નામનું મહાપાપ 93 જૈનશાસ્ત્ર મુજબ પર્વતિથિની ક્ષયવૃદ્ધિ હોય નહિ. આમાં તથ્થાંશ કેટલો છે તે શ્રી સાગરજી મહારાજના જવાબમાં તેમના જ શબ્દોમાં વાંચો. શ્રી સાગરજી મહારાજ આ પ્રશ્નના ઉત્તરમાં જણાવે છે કે “શ્રી સ્થાનાંગસૂત્ર તથા સૂર્યપ્રજ્ઞપ્તિ આદિ સૂત્રો અને જ્યોતિષ કરંડક આદિ પ્રકરણોને અનુસાર સાફ સાફ જણાય છે કે બીજ, પાંચમ આદિ પર્વતિથિઓનો ક્ષય હોઈ શકે છે. પણ તિથિઓની વૃદ્ધિ થવાનો પ્રસંગ ઓછો છે છતાં ક્ષય અને વૃદ્ધિ પ્રસંગો નિયત છે.” અહીં શ્રી સાગરજી મહારાજ શાસ્ત્રોના નામોલ્લેખ સાથે સાફ સાફ જણાવે છે કે પર્વતિથિઓનો ક્ષય હોઈ શકે છે. ક્ષય અને વૃદ્ધિ પ્રસંગો નિયત છે. વિ. સં. ૧૯૯૧ના આસો મહિને એકતિથિ-બેતિથિનો જન્મ જ નો'તો થયો તે વખતે શાસ્ત્ર અને પરંપરા જે હતી તેનું જ નિરુપણ થયું છે. ચર્ચા જ ન હતી તેથી કદાગ્રહનો કોઈ સ્પર્શ આ નિરુપણને થયો નથી. વિ. સં. 1992 પછી એક પ્રકારનો કદાગ્રહ બંધાઈ જતા પોતે જ લખેલી આ વાતનો સ્વીકાર શ્રી સાગરજી મહારાજ કરી શકતા ન હતા. એકવાર તો પૂ. આ. શ્રી વિજય રામચન્દ્રસૂરીશ્વરજી મ. એ તિથિચર્ચાના સંબંધમાં લવાદીચર્ચા પહેલા જ કહેલું કે સાહેબ, સિદ્ધચક્ર પાક્ષિકમાં આપે જ લખેલ પર્વતિથિની ક્ષયવૃદ્ધિનો સ્વીકાર કરતા આ પેરેગ્રાફની નીચે આપણા બન્નેની સહી કરીને જાહેર કરીએ કે “અમારા બંનેની આ માન્યતા છે તો આજે ચાલી રહેલો બધો વિવાદ શમી જાય. શ્રી સાગર મહારાજે તે વખતે હસીને કહેલું : તું મારા કાંડાં કપાવવાની વાત કરે છે? ત્યારે જવાબમાં પૂ. રામચંદ્ર સૂ.મ.એ પણ એ જ હળવાશથી કહ્યું હતું કે સાહેબ, એ તો જયારે લખ્યું ત્યારથી કાંડાં કપાયેલાં જ કહેવાય. નોંધપાત્ર ઘટના એ છે કે શ્રી સાગરજી મહારાજે વિ. સં. ૧૯૫૨ની સાલમાં ભાદરવા સુદ 5 નો ક્ષય સ્વીકાર્યો ન હતો. એ પાંચમના ક્ષયને બદલે તેમણે ભાદરવા સુદ ૩નો ક્ષય કલ્પીને સંવત્સરી આખા સંઘથી અલગ પડીને ખોટા
