________________ સંઘભેદ નામનું મહાપાપ 61 અમારે કોઈ પ્રકારનો આગ્રહ નથી. અને એવો નિર્ણયકારક વિચાર જે કરશે તે અમે ઘણી ખુશીની સાથે અમારા ચોપાનીયામાં જ પ્રગટ કરીશું. કિં બહુના? જૈિન ધર્મ પ્રકાશ પુસ્તક 12 અંક 1 લો ચૈત્ર શુદિ 15 સંવત 1952 (પૃષ્ઠ 10-11-12)]. શ્રી જૈનધર્મ પ્રકાશના પુસ્તક 12, અંક 1, ના પૃ. 10-11-12 પર પંડિત કુંવરજીભાઈ સંવત્સરી વિષે ખુલાસો છાપે છે. એ પછીના નજીકના અંકમાં વિ.સં. ૧૯૫રના પૃ. 66-67-68 પર “સંવચ્છરીનો નિર્ણય એવા હેડીંગ સાથે બીજું પણ લખાણ છાપે છે. શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાશમાંથી તે લખાણ અક્ષરશઃ અહીં રજું કરું છું. કેવું અંધાધૂંધ વાતાવરણ ત્યારનું હશે તે કલ્પી શકાય તેમ છે. પંડિત કુંવરજીભાઈએ આ લખાણમાં લખ્યું છે કે “સુદ ૩નો ક્ષય કરવા ઇચ્છનારા સુદી ૧પને ક્ષયે સુદ ૧૩નો ક્ષય કરવાની રીતીનો દાખલો આપે છે. પરંતુ એને માટે ચોક્કસ શબ્દો શાસ્ત્રોક્ત છે કે “સુદ ૧૫ને ક્ષયે સુદ ૧૩નો ક્ષય કરવો’ પરંતુ ભાદ્રપદ સુદ પનો ક્ષય હોય તો શું કરવું એને માટે બીલકુલ શાસ્ત્રલેખ પૂર્વાચાર્યના ગ્રંથોમાં કે સેનપ્રશ્ન હીરપ્રશ્નાદિ પ્રશ્નોત્તરના ગ્રંથોમાં નથી.” અહીં પં. કુંવરજીભાઈએ “સુદ ૧૫ના ક્ષયે સુદ ૧૩નો ક્ષય કરવો એ માટે ચોક્કસ શબ્દો શાસ્ત્રોક્ત છે.” એવું લખ્યું તો ખરું પણ એ શાસ્ત્રનું નામ ક્યાંય જણાવતા નથી. આજ સુધીમાં તેવા શાસ્ત્રનું નામ કોઈ રજું પણ કરી શક્યું નથી. પં. કુંવરજીભાઈએ ફક્ત શ્રી ઝવેરસાગરજી મહારાજના ઉદયપુરના હેંડબીલનો જ ફક્ત અભ્યાસ કર્યો હોત તો તેમને પર્વતિથિની ક્ષય-વૃદ્ધિ યથાવત્ રાખવાનું જ્ઞાન ચોક્કસ થઈ ગયું હોત. પછી તેમને જે લાંબી વિચારણા રજુ કરવી પડી તે કરવાનો પ્રસંગ જ ન આવત. શ્રી હીરપ્રશ્ન કે શ્રી સેનપ્રશ્ન ગ્રંથો પણ તિથિની ક્ષયવૃદ્ધિ માટે માર્ગદર્શન આપે છે કે નહિ તે પણ એ જ ઉદયપુરના હેંડબીલમાંથી પંડિતજી જાણી શકત. આવું કશું થયું નહિ તેના પરિણામે તે સમયની દોડધામ, મથામણ, શોધ વગેરે કેવી થઈ હતી તેનો અંદાજ આવી શકે તે માટે તે આખું લખાણ અહીં મૂકવામાં આવે
