________________
અહને ઓળખે
૧૭ છે કે એ સરેવર નથી, ત્યાં પાણી પણ નથી; પણ સરોવર અને પાણીને માત્ર આભાસ છે. પાણી ન હોવા છતાં પાણીનું દર્શન થાય છે. એ દર્શન માત્ર ઝાંઝવાના જળનું છે, મૃગજળનું છે.
“અહં'ના વિષયમાં પણ માણસે આ સ્થિતિને જ લેગ બન્યા છે. જે અહમ નથી, તેનું દર્શન થઈ રહ્યું છે. યુવરૂપે એ વસ્તુ નથી, તેમ છતાં ભ્રમરૂપે તે છે. હકીકતરૂપે નહિ હોવા છતાં વધુ દેખાય છે! કમળાના રોગીને શંખ અને ચંદ્ર જેવી સફેદ વસ્તુઓમાં પણ પિગે રંગ દેખાય છે તે માત્ર આભાસ છે. સાચું નથી છતાં દેખાય તે છે જ. શરીર અને પ્રકૃતિને જ્યારે એ અનુભવ થાય; અર્થાત્ જે વસ્તુ જે રૂપે નથી તે વસ્તુ તે રૂપે દેખાય, ત્યારે ત્યાં જશે તે જણાશે કે હું કામ કરતું હોય છે. હું વિષેની વધુ કરુણતા તે એ છે માનવી તેના લીધે પરિતૃપ્ત થવાને બદલે શુધિત અને ક્ષુબ્ધ થતું જાય છે. ઝાંઝવાનાં જળ પાછળ જેટલા પ્રમાણમાં વધુ દેડે તેટલા પ્રમાણમાં તે વધુ ને વધુ દૂર થતું જોવામાં આવે છે. આ સંસારે એવા કઈ પણ માનવીને જે નથી જે પિતાના અહંને પૂર્ણ તૃપ્ત કરી શક્યો હોય.
એક સામાન્ય માનવી શેઠને ત્યાં નોકરી કરતાં કરતાં પિતે જ મોટો શેઠ થઈ જાય, તેનાં સ્વપ્ન સાકાર બને અને શેઠમાંથી મિલને માલિક થઈ જાય. અને તમે તેની આ સફળતા માટે ધન્યવાદ આપવા જાઓ તે તમને કહેશેઃ એક મિલમાં તે શું? હું કાંઈમેટો Industrialist (ઉદ્યોગ
