________________
૧૪
મણુ ખાજરા ય નકામેા જ થઈ જાય ને? ખેડૂતે ઘડેલા મનસૂબાએ – ‘ આ વર્ષે પાક સારો છે તે છે.કરા-છેકરીઓને પરણાવી દઇશું; દેવું છે તેા પતાવી દઈશું; બીજા વ્યાવહારિક કામે। પણ પતાવી દઈ શુ.’ એ બધા ય એક જ ધડાકે તીડ, માવઠું કે હીમ પડવાના કારણે ફેઇલ્યુાર ’ બની જાય. જેના દ્વારા અનેક મુશ્કેલીઓનું નિવારણ કરવાની ઇચ્છા હતી એ જ અનાજના પાક સાફ થઈ ગયા.
<
ધર્મની બાબતમાં પણ આવું જ કાંક નથી બનતુ ને ? આપણે અનંતાકાળથી રખડીએ છીએ અને આ જીવનમાં એવા ધ કરી લેવાની ઇચ્છા છે કે અનંતા કાળની આપણી રઝળપાટ દૂર થઈ જાય; લાખાનાં દાન દેવાઈ જાય; સિનેમાના ભયકર યુગમાં પણ શીલધ પળાઈ જાય; હાટલના જમાનામાં તપધર્મનું સુંદર આરાધન થઈ જાય; સ રીતે આપણુ માનવજીવન સુંદર મજાનું બની જાય.
',
પણ....ભલાભલા રૂસ્તમેાનાં ય જ્યાં પતન થઈ જાય એવી શકયતાઓથી ભરેલા આ અવસર્પિણીકાળ છે. આવા કાળમાં આવી દાન શીલાદિની ઉત્તમ આરાધના એ સાળ આની નહિ; પરંતુ વીસ આની પાક જેવુ ફળ કહેવાય પર`તુ એવા પાક ઉપર કોક હીમ પડ્યું છે: માવઠું થયુ' છે એટલે જે પાક દ્વારા ( આરાધના રૂપી ) અનાદિની પાપવાસનાઓને નાશ કરવાના હતા તે પાકના જ નાશ થઈ ચૂકયો છે. આટઆટલા ધમ કરવા છતાં આપણા સંસાર ચાલ્યા જ કર્યાં છે અને હજી કોણ જાણે એટલે ય ચાલ્યા કરશે !
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org