________________
આ સૂત્રમાં શિષ્યના અપરાધના અનેક પ્રકારે બતાવ્યા છે. એથી પણ વિશેષ તે તેમાં જે ભીના હૈયે ગગદ્ ભાવે...“તુમ્ભ જાણહ, અડે ન જાણામિ ” “ઓ! ગુરુદેવ! મારા જે દોષને આપ જાણો છે; કદાચ દુર્ભાગી એ હું તે જાણતે પણ નથી એવા ય જે દેશે સેવાયા હેય તે બધાય દુષ્કૃત્યથી હું સંતાપ સાથે પાછા ફરું છું.” આ નિવેદન આ સૂત્રને સર્વોત્કૃષ્ટ અંશ છે.
આટલી બધી વિનમ્રતાપૂર્વક જેમની સાથે ક્ષમાપના કરી અપરાધેથી હૃદયસંતાપૂર્વક પાછા ફરવાનું છે, તે ઉપરથી જ ખ્યાલ આવશે કે શ્રીજિનશાસનમાં “ગુરુ”નું અને પાપપ્રતિકમણનું મહત્ત્વ કેટલું ઊંચું આંકવામાં આવ્યું છે.
ધર્મરત્ન પ્રકરણ (ગા. ૧૨૬)માં કહ્યું છે : ગુરુપદ-સેવા-નિરઓ, ગુરુ-આરહણંમિ તલ્લિછે ચરણ-ભર-ધરણુ–સત્ત, હાઈ જઈ નન્ના નિયમા.
ગુરુચરણેની સેવામાં જે અત્યંત મગ્ન છે, તે કૃપાલુની અજ્ઞાનું પાલન વગેરે આરાધના કરવામાં જે સદૈવ તત્પર છે એ જ સાધુ ચારિત્ર્યજીવનને ભારેખમ બોજ ઉપાડવાને સમર્થ બને છે.
બીજાનું તે અહીં ગજુ જ નહિ? ના, નહિ જ.
વળી આ સૂત્રમાં ક્ષમાપના સાથે દુષ-પ્રતિકમણની જે આરાધના જણાવી છે અને તેની જે ટચ-કક્ષાની વિનયવિવેતા બતાડી છે તે જિનશાસન સિવાય ક્યાંય જોવા મળી શકે તેમ નથી.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
