________________
૮૮
ઊંચા કે સમાન આસન ઉપર આપની કઈ સાથેની વાતચીતમાં વગર પૂછયે મારા
બોલવાથી કે પાછળથી મારા બોલવાથી. –રે! વધુ તે શું કહું? મને યાદ પણ કેટલું આવે ?
એ, સદ્ગુરુદેવ ! જે કાંઈ પણ મારાથી વિનયશૂન્યઉદ્ધતાઈ ભરેલી-નાની કે મોટી આશાતના થઈ ગઈ હોય; (વિય-પરિહાણે સુહુમ વા બાયર વા)
જેને આપ જાણે છે, પણ મારો આત્મા જાણતે નથી. (તુર્ભે જાણહ, અહં ન જાણુમિ)
તે તમામ આશાતનાઓનું (તસ્ય)
હું “મિચ્છા મિ દુક્કડ” માંગુ છું. મિચ્છા મિ દુક્કડં–મારું તે બધું દુષ્કૃત મિથ્યા થઈ જાઓ–લશૂન્ય બની જાઓ તેમ ઈચ્છું છું. અર્થાત્ તેને મને પશ્ચાત્તાપ છે. એ મારે ત્યાજ્ય છે, ગઈ છે, સંતાપ સાથે તેનાથી પાછા ફરું છું તેને નિંદ્ય, ત્યાજય, અકર્તવ્ય લેખું છું. ભવિષ્યમાં તે ન થાઓ એમ ઈચ્છું છું. [૮] વિશેષાર્થ અને ઊહાપેહ: (૧) અભિંતર–દેવસિરાઈને અર્થ દિવસ
રાતની અંદર અંદર થએલા....અપરાધે અર્થાત
દિવસ-રાત દરમિયાન થયેલા અપરાધે. (૨) “અપ્પત્તિ” અને “પરસ્પત્તિ” પદોને અર્થ ભત્તથી ઉવરિભાસાએ...” સુધીનાં બધાં પદો સાથે જોડે.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org