________________
૪૬
પિડિચેરી આશ્રમમાં જ્યાંને ત્યાં લખવામાં આવ્યું છે, • “હે આશ્રમ-વાસીઓ! તમે આ આશ્રમમાં કઈ પણ પ્રવૃત્તિ કરતાં પહેલાં એટલું સમજી રાખજે કે “મા” તમારી પ્રત્યેક પ્રવૃત્તિને જુએ છે અને જાણે છે.” માની હાજરીનો ખ્યાલ પણ આત્માને અનેક અનર્થથી બચાવી શકે છે. જૈન રામાયણમાં ક્ષીરકંદબક પાઠકનું દૃષ્ટાન્ત આવે છે, જેમાં ત્રણ વિદ્યાથીઓમાં લઘુકમી કેરું તે જાણવા માટે પાઠક–ગુરુએ તેમની કટી કરી હતી. ત્રણેયને લોટનાં મરઘાં આપ્યાં હતાં અને તેમને મન્વિત દરે બાંધીને બેભાન કરી દીધાનું જણાવીને પાઠકે કેઈ ન દેખે એવી જગાએ છરીથી મારી નાંખીને પાછા આવવાને આદેશ કર્યો હતે. - જે લઘુકમી વિદ્યાર્થી હતું તે ઘણા વિચારો બાદ મરઘાને માર્યા વિના જ પાછો ફર્યો હતો. તેણે પાઠકને કહ્યું કે “એવું તે કોઈ જ સ્થળ નથી જ્યાં ઈશ્વર કે સર્વ ન જોતા હેય.”
નાનકડા આ પ્રસંગથી ગુરુતત્વની ઉપસ્થિતિના ખ્યાલ માત્રથી કેવી પાપભીરુતા જન્મે છે? તે જાણવા મળે છે.
આપણી તમામ ક્રિયાઓ ઉલ્લાસિત ભાવે થાય; શુદ્ધ થાય અને આદેશવિધિ સાચવવાપૂર્વક થાય તો જ ધાર્યું ફળ આપી શકે.
એટલે સાક્ષી તરીકે ગુરુ-તત્વ આપણી પાસે ઉપસ્થિત હોવું આવશ્યક બની જાય છે. જે તે સાક્ષાત હાજર ન હોય
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
