Book Title: Pind Niryukti
Author(s): Jaysundarsuri
Publisher: Divyadarshan Trust
View full book text
________________
॥ मानपिण्डनिरूपणम् ॥
१२१
छुहालुणा पच्चूसे चेव भणिया णियमहिला - “रंधेसु जइ 'ते रोयइ त्ति जेणाऽहं भुंजामि” । तीए सयणट्ठिया चेव भणियं– “जति छुहितो अवणेसु चुल्लीओ छारं, आणेहि इंधणं, अब्भुत्तेसु जलणं, जलाउण्णं काऊणमारोवेसु चुल्लीए थालीं, कोट्ठयाओ य आणेऊण पक्खिवसु तंदुले । ततो रंधिऊण साहेसु मज्झं जेणाऽहं उट्ठऊण परिवेसामि त्ति" ।
‘बगुड्डावे'त्ति जहा— एगो कुलउत्तओ ओसंधियपेम्मरसाए भणिओ जायाए जहा- “तलावातो उदगं ज्झत्ति आणेसु”त्ति। ततो दिवसउ लज्जमाणो रयणीए चरमजामे दिणे दिणे कुडयं घेत्तूण सलिलमाहरंतो बगे उड्डावेति त्ति ।
"
संपयं 'किं करे' त्ति जहा - एगो कुलउत्तओ णिययजायाए अच्छंताणुरत्तो पच्चूसे चेव सयणातो उट्ठिऊणाएसं मग्गति– “आदिससु किं करेमि ?” त्ति। तीए भणियं - "उदगमाणेसु”। तं संपाडेऊण पुणो वि भणति- “किं करेमि ? ” । सा भणइ - “खंडेसु तंदुले” । तस्समत्तीए पुणो भणति – “किं करेमि ?”। ती संलत्तं - " देहि मे भोयणं" । तं दाऊण भणति - " किं करेमि ?” । सा भणति - “ उज्झसु उच्चिट्ठ मल्लए”। तं काऊण भणति - " किं करेमि ?” तीए भणिओ - "सोएसु चलणए" त्ति ।
तत्थ ‘ण्हायए’त्ति जहा– एगो तरुणो जायं भणति – “अहं ण्हाइउमिच्छामि” । तीए भणियं“जइ एवं ता वट्टेऊणामलए परिहिऊण पोत्तिं घेत्तूण कुडयं वच्चसु तलायं । तत्थ जहिच्छं मज्जिऊण देवच्चणं जलापुण्णं कुडयं च घेत्तूण लहुं आगच्छसु”त्ति ।
गिद्धावरंखी जहा - एगो जुवाणओ णियमहिलावयणाणुवत्ती भोयणत्थमुवविट्ठो भाइ - " लुक्खमिणं भोयणं, देसु घयं " ति । तीए वि रंधंतीए तहट्टियाए भणियं - “इतो सरसु थेवं 'ति । सो गिद्धपक्खी विव सरिउ थेवं । ततो साहिखेवं भणियमणाए - “ पुणो वि सरसु "त्ति । एवं पुणो पुणो तीए भण्णमाणो ताव सरितो जाव महिलासमीवं ति ।
'हद्दणउ'त्ति जहा- एगो कुलपुत्तओ णिययजायाणुरत्तो णिययडिंभरूवाणि उच्छंगगताणि कीलावे, चेडरूवसंतयाणि मुत्तपुरीसोवलित्ताइं चीवराई पक्खालेइ, एस हद्दण्णओ त्ति ।
1
तओ एएसु छसु वि जहाकमेण सिट्ठेसु भणियं परिसापुरिसेहिं - " भयवं ! सव्वे वि दोसा एत्थ णिवसंति”। गिहवइणा भणियं - “ जाएसु, ण एरिसोऽहं” । चेल्लएण भणियं - " जइ एवं ता देसु घयगुलसणाहाओ सेवइयाओ” । ततो " देमि” त्ति भणंतो गओ चेल्लयसहिओ घरसमीवं। एत्थंतरम्मि साहितो से जायाभंडणवुत्तंतो खुड्डए । “जदि एवं ता चिट्ठसु ताव इह "ति भणतो पविट्ठो गेहं। भणिया गिहवइणा जाया– “सिद्धं भोयण ?” । तीए वि तहत्ति पडिवण्णे, भणिता - " उत्तारेसु मालाओ घयगुलं जेण दुजाइणो भुंजावेमि”। ततो णीसेणीए आरूढा मालं, फेडिया तेण सिया = णीसेणि त्ति वुत्तं होइ। तओ वाहरिऊण सघयगुलपज्जत्ताहिं पडिलाहिओ चेल्लओ इट्टयाहिं । तओ तं पेच्छिऊण कतो णाए कलयलो ।
(टि० ) १. भे जि० ॥ २. ०संघिय० जि० विना ॥ ३. बंभणो जि१ ॥ (वि०टि०) जायं जायां इत्यर्थः ॥

Page Navigation
1 ... 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226