________________
ફળપ્રાપ્તિમાં તથા નમસ્કાર મંત્રની ઉપાસનામાં મોટું વિન્દ્ર બની જાય છે. કારણ કે મંત્રાક્ષમાં ગુપ્ત રહેલી અચિત્ય શક્તિને પ્રગટ કરવા માટે જાપ ઉપરાંત બીજા અનેકાનેક નિયમને જીવનમાં ઉતારવા પડે છે. મોટા ભાગના સાધકે એ નિયમને જાણતા જ હેતા નથી, ઘણું ખરા જાણનારા પણ અનેક કારણોને લીધે એ નિયમને અમલમાં મૂકી શકતા નથી. એટલે નમસ્કારને અપાર મહિમા સાંભળીને એકદમ આકર્ષાઈને “નમસ્કારને જાપ કરવાથી શીઘ્રમેવ ઈષ્ટ ફળ મળી જાશે' એવી આકાંક્ષાથી જેઓ નમસ્કારને જાપ કરવા પ્રવૃત્ત થાય છે અને ફળની જ અધીરાઈને જેએ સેવ્યા કરે છે તેવા મનુષ્યને જ્યારે ઈષ્ટ ફળ શીઘ મળતું નથી ત્યારે પ્રારંભમાં નમસ્કાર ઉપર તેમને જે તીવ્ર શ્રદ્ધા હોય છે તેમાં ઘટાડે થવા લાગે છે. પરિણામે મંત્રજપનું પરમ બળ જે શ્રદ્ધા, તેમાં ઘટાડો થવા લાગે છે અને તેથી નમસ્કારથી મળતું જે ઈષ્ટ ફળ તે નજીક આવવાને બદલે ઉલટું દૂર દૂર ખસતું જાય છે. એટલે નમસ્કારના સાધકોએ ફળ ઉપર દષ્ટિ સ્થાપી રાખવા કરતાં નમસ્કાર ઉપર દૃષ્ટિ સ્થાપિત કરવાનીજ ખાસ જરૂર છે. વાગ્યેવાધિજાતે મા જેવુ વાર” “કર્તવ્ય કરવાને જ આપણને અધિકાર છે, ફળ ઉપર અધિકાર નથી” એટલે આપણું પરમ કર્તવ્ય તે નમસ્કારની ઉપાસના કરવી એજ છે, એનું ફળ આપવાનું કાર્ય નમસ્કારને જ સોંપી દેવું જોઈએ. કેવી રીતે ક્યારે અને શું ફળ આપવું કે જેથી આપણું શ્રેય થાય એની જવાબદારી આપણે નમસ્કારને
