Book Title: Kavi Shree Ddula Kag Smruti Granth
Author(s): Manubhai Pancholi & Others
Publisher: Ramabhai Kag
View full book text
________________
કવિશ્રી દુલા કાગ સ્મૃતિ-ગ્રંથ
રત્ન ગયું રળાઈ
| (છાય) નાચે આજ નગરાજ: હિમાલય પીગળી હા, ધ્રુએ છાંડી ધીર: સમંદર હલકી ચાલ્યો; થિર પવનચત થાયઃ રવિ રથ ખેંચી રાખ્યો,
થથયું નભ થથરાટઃ નિસાસો વિઘા નાખે; ભયભીત બની માતૃભૂમિઃ વારિ નયન વરસાવીઓ. કવિ કાગ દુલે સ્વર્ગે જતાં “કાન” ગજબ મોટે થયો...૧
શારદ થઈ સુમશામ: એક નવ બોલ ઉચ્ચારે, પુત્ર જતાં પરલેક: આંખથી આંસુ સારે; રન ગયું રોળાઈ ન પામું કેઈ ઉપાયે,
હૈયું રહે ન હાથઃ પતી અધરે પાયે; બરબાદ જીવન મારું બધું કવિ કાગ દુલ્લે કર્યું. “કવિ કાન” મયુર વાહિનીએ ઉગ્ર સુદનને આદર્યું...૨
રડવા લાગ્યા રાગ: ઢાળ પણ પડિયા ઢીલા, કવિ સિધાવ્યા કાગ: સમેટી જીવન લીલા; આપી રૂડે એપ: લોક સન્મુખ લડાવ્યા,
ગળા મીઠાશે ગાઈ રસિકને ખૂબ રડાવ્યા, થઈ એકમેક અમથી અને કલાક્ષેત્ર હાંસલ કર્યું. - “કવિ કાન” માન શરણે બધું: કાગ કલાધરને ધયું”...૩
ગયું મહાગુજરાતઃ તણું અણમોલ ઘરાણું, ગયો કવિતા પ્રાણઃ ગયું પૂછથી ઠેકાણું ગયો જ્ઞાતિ શિરમોડઃ ગયું જુનવાણી નાણું,
ગયો ગુણ ભંડારઃ પ્રતીક એ ગયું પુરાણું; તત્ત્વજ્ઞ જ્ઞાન ચિંતક ગયો. જે થયો મજાદર થાનકે. ફુલ ખર્યું ફોરમ રહી ગદગદીત કંઠ “કવિ કાન” કે...૪
-કવિ “કાન
Page Navigation
1 ... 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230