________________
૫૦૪
કલ્યાણ
વિષે સાધુએ આહાર કરતા નથી, તે પણ ગૃહસ્થા પાક કરે છે. જે દેશમાં સાધુએ વિચરતા નથી, તે દેશમાં પણ ગૃહસ્થા પાક કરે છે. વરસાદ વરસવા તે ધાસનુ" ઉગવું જેમ સ્વાભાવિક છે. તેમ પાક કરવા તે ગૃહસ્થાની પ્રકૃતિ જ છે ગામ, નગર અને નિગમેામાં વસતા ગૃહસ્થા પેાતાને માટે અને પરિજનને માટે પાક કરે છે, તેમાંથી સાધુ રાગદ્વેષ રહિતપણે, મનેયાગાદિ અને સંયમયાગાદિને સાધવા પરકૃત પરનિકાદિ આહારને લે છે કિન્તુ વ અલાદિને માટે લેતા નથી. અહિંસા પાળવા માટે તથા છ રચાનને સાચવવા માટે ઉદ્ગમ, ઉત્પાદના અને એષણાના દોષોને ટાળીને નવ કાટિ વિશુદ્ધિ આહારને મુનિએ ગ્રહણ કરે છે. મુનિને આહાર લેવા માટે છ સ્થાને સાચવવાના છે, તે સ્થાનેાનાં નામ.
૧. ક્ષુધા વેદના શમાવવા માટે,
૨. વૈયાવચ્ચ કરવા માટે.
૩. ઈર્ષ્યાસમિતિ પાળવા માટે.
૪. સયમ સાધના કરવા માટે.
૫. પ્રાણ ધારણ કરવા માટે તથા.
૬. સ્વાધ્યાયાદિ ધર્મ ચિન્તા કરવા માટે મુનિએ આહાર લેવાના છે. ઉપનય શુદ્ધિ—લાભ રહિત અને સિદ્ધિ માટે પ્રયત્ન કરનારા સુસાધુએ અદત્ત ( નહિ આપેલ ), અપ્રાસુક ( જીવ સહિત ) અને અનેષણીય ( દોષની ગવેષણા કર્યા વિનાના ) આહાર લેતા નથી કિન્તુ દત્ત પ્રાસુક અને એષણીય આહારનેજ ગ્રહણ કરે છે. ભ્રમરે લેભ સહિત છે તથા અદત્ત, અપ્રાસુક અને અનેષણીયને ગ્રહણ કરે છે. માત્ર ભ્રમરા પીડા ઉપજાવતા નથી અને અનિયત વૃત્તિએ ક્રે છે. એટલુ જ સામ્ય છે.
वयं च वित्तीं लब्भामो, न य कोइ उवहम्मइ । अहागडे रीयन्ते पुप्फेसु भमरा जहा ॥ ४॥
