________________
ખંડઃ ૪:
પામેલા અખબારોમાં તળાજા અંગેના વિશેષ સમાચાર વાંચવાને સમાજ ઉત્સુક બન્યા. અખબારના પ્રતિનિધિઓની જહેમતથી અખબારમાં સમાચાર નેંધ સાથે પ્રગટ થવા લાગ્યા.
ગામેગામથી તારે અને પત્રો તળાજા તીર્થ કમિટી ઉપર અને ભાવનગરના મહારાજા ઉપર આવવા લાગ્યા. વિરાધ અને શેક સભાઓ ભરી, અમુક દિવસ માટે વેપાર ધંધા બંધ કરી, જૈન સમાજે તેમજ હિંદુ કે મે પણ પિતાની લાગણ બતાવી આપી છે.
આ બધું ઉચિત જ થયું છે, પણ જ્યાં સુધી આ કાવત્રાના ગુન્હેગારે સત્તાવાર ન પકડાય અને જૈન સમાજને ન્યાય ન મળે ત્યાં સુધી આંદોલને જમાવી રાખવાં જોઈએ અને અગ્રગોએ તેના માટે તન, મન અને ધનને ભેગ આપી ભાવીના ભયમાંથી પ્રાણસમા તીર્થોને બચાવી લેવાં જોઈએ.
જેને આપણે પરમ પૂજ્ય માનીએ છીએ તે શ્રી જિનેશ્વર ભગવાનની પ્રતિમાજીઓને કઈ ભાંગફેડ કરે તેને આપણે હદમાં કારી ઘા પડવો જોઈએ અને પડે છે, પણ દિવસે જતાં આપણે જેમ વાતને ભૂલી જઈએ અને આપણી લાગણીએનાં પૂર ઓસરી જાય છે, તેમ અહિં ન બનવું જોઈએ. આ પ્રસંગને અંગે કંઈ ન થાય તે એ આપણે માટે એક શરમજનક કાળું કલંક છે. બતાવી આપવું જોઈએ કે, જેને પ્રજા હજુ જીવતી જાગતી છે. અમારા ખાળીયામાં પ્રાણે હોય ત્યાં સુધી અમારા તીર્થોને આંચ ન આવવી જોઈએ આ જાતનું અભિમાન લેહીના બિન્દુએ બિએ જે ફરતું રહે તે જ દુનિયામાં ઊંચા મસ્તકે ફરવાને આપણે હકદાર છીએ. એક બાજુ
