________________
કલ્યાણ
આહારવિહાર અને સીનેમા નાટકનાં અશ્લિષ અને બીભત્સ ચિત્રો પ્રજામાં વ્યભિચારિતા વધી રહી છે જ્યારે બીજી બાજુ વામમાર્ગીઓને પેઠે પુદ્ગલની ક્રિયાના નામે પાપાચારને પોષનારા આવા કુમત વધે રહ્યા છે. આવા કપરા સંજોગોમાં આર્યાવર્તની પવિત્ર સંસ્કૃતિ સ્વરૂપ ગુલાબની પાંખડી પર ખેરના અંગારા વરસે એમાં નવાઈ પામવા જેવું શું છે? ખરેખર આવા શુષ્ક અધ્યાત્મીઓ જ્ઞાનીઓએ ફરમાવેલ ઉત્તમ એવા નિશ્વય ધર્મને પણ પામી શકતા નથી, તેમજ તે રાંકડાઓ શુદ્ધ એવા વ્યવહાર ધર્મથી પણ ભ્રષ્ટ થાય છે. પરમપકારી ન્યાયવિશાર ન્યાયાચાર્ય ઉપાધ્યાયજી શ્રી યશોવિજયજી મહારાજે ઠીક જ ગાયું છે કે – નિશ્ચય નવિ પામી શકે છે,
પાલે નવિ વ્યવહાર; પૂણ્યરહિત જે એહવા,
તેહને કવણ આધાર ? ભાગી જિન અતુ. આ મતવાળાઓએ બીજી પણ કેટલીક સ્વછંદી અને કુટ માન્યતાઓ કાઢી છે પણ તેને હમણાં નહિ વિચારતાં ઉપરોકત પાંચ પ્રકારના તેમના મુદ્દાઓ ઉપર જ આપણે વિચાર કરશું. મુદ્દો ૧ – જૈનશાસનના મતે આત્મા અને કર્મને સંગ મિશ્રિત
એવા દૂધ અને પાણી જેવું છે. એથી જે આકાશપ્રદેશમાં કર્મના અણુઓ હોય છે તે જ આકાશપ્રદેશમાં આત્માના પ્રદેશ પણ છે. અને જે આકાશપ્રદેશમાં આત્માના પ્રદેશ છે તે જ આકાશપ્રદેશમાં કર્મના અણુઓ પણ રહેલા છે. ખ્યાલમાં રાખવું કે સકમી એવા આત્માને જ કર્મ લાગે છે પણ સર્વથા નિષ્કમી એવા આત્માને કર્મના અણુઓ ચોંટતા નથી. જેમ દારૂ આદિ જડ પદાર્થો માણસને ગાંડોતુર બનાવે છે તેમ જડ એવા કર્મો ચિતન્ય શક્તિને હણે તેમાં આશ્ચર્ય શું છે?
બીજું–હાલતા ચાલતા માણસને જડ એવું કલેરેમાં
