Kahavali Pratham Paricched Part 02

Author(s): Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad

Page 309

[२९२]]
। सुकोसाए पुण सिरियस्स कहियं ति ॥छ।
कयाइं च विहरमाणो सूरीहिं समं वासावासत्थमागओ पाडलिपुत्ते थूलभद्दो । सो य संभूयजइसूरिसमणुण्णाओ घोराकारं [तवं] करइ । तहऽण्णेऽवि सूरीणं तिण्णि साहवो साभिग्गहं तवं कुणंति । तेर्सि चेगो तहा चाउम्मासखमणेण [सीहगुहासन्ने ठिओ जहा] सीहो समुवसंतो । बीओ य सप्पहरासन्ने, तत्थ य दिविविसो सप्पो समुवसंतो । तइओ कूवफलए । तेणाऽरहट्टिओ समुवसामिओ । थूलभद्दो पुण 'निच्चभोयणेण सुकोसाघरे मए चिट्ठियव्वं' ति घेत्तुं अभिग्गहं तीए घरं गओ । सा वि 'परीसहपीडिओ संपत्तो'त्ति तुट्ठा भणइ - 'किं करेमि ?' तेण भणियं – 'उज्जाणे मम ठाणं देहि' । दिन्नं तीए । ठिओ तत्थ थूलभद्दो । सुकोसा वि कामत्थिणी सालंकारा होउमागया रयणीए चाडुयाणि सवियाराणि करेइ । तहा वि तं मेरुमिव निक्कंपं न सक्केइ खोभेउं। तओ धम्मं सोऊण सा साविया जाया । तहोवकोसा वि तीए साविया कया । तओ सुकोसा 'भगवं ! रायाभिओगं मोत्तुमहं जावज्जीवबंभयारिणि'त्ति वोत्तुं बंभव्वयं गेण्हइ।
इओ य चाउम्मासियं खमणं काऊणाऽऽगओ सीहगुहा[वासी] मुणी । सो य मणागमब्भुट्ठिऊण भणिओ सूरीहिं - 'सागयं दुक्करकारयस्स' । एवं सप्पइत्तो वि, कूवफलगइत्तो वि । तओ संपत्तो थूलभद्दो । सो य ससंभमब्भुट्टित्ता भणिओ सूरीहिं – सागयं तेऽइदुक्करकारयस्स' । तं च दट्ठण मच्छरिया सीहगुहाइखमगा भणंति – 'पेच्छह धम्ममग्गं जत्थाऽमच्चपुत्तो त्ति सूरीहिं विसेसओ दरिसिओ' ।
___ तओ बीए वासारत्ते सीहगुहाखमगो 'उवकोसाघरे मए चिट्ठियव्वं'ति अभिग्गहं गेण्हंतो सूरीहिं सुओवउत्तेहिं वारिओ । तहा वि तेसि वयणमवमण्णिऊण गओ गिहमुवकोसाए । मग्गिया वसही । तीए वि छइल्लत्तणओ लक्खियं जहे'सो थूलभद्दरीसाए समागओ । तहा वि सिक्खावेमि'त्ति चिंतिऊण दिन्ना वसही । सा य सालंकारा सहावओ चेव सुंदरसरीरा तदंतिए धम्मं सुणेइ । सो वि निस्सामन्नत्तणओ तमणुरत्तो पत्थेइ । सा भणइ – 'जइ भाडि देसि' । सो भणइ – 'किं देमि ?' तीए भणियं - 'लक्खं देहि' । तं चाऽलभमाणेण निसुयं तेण जहा – 'नेवालविसए सावगो राया । जो तहिं जाइ साहू तस्स सो सयसहस्समोल्लं कंबलरयणं देइ' । सो तहिं गओ । दिवो राया । लद्धं कंबलरयणं । तं च घेत्तुमागच्छंतस्संतराले वासियं सउणेण जहा – 'सयसहस्समागच्छइ' । तं च सोऊण असेसमणूसपरिवारो धाविओ गहणत्थं चोरसेणावई । जाव दिट्ठो सो साहू । पुटुं, 'संजओ' त्ति य मुक्को । गए य पुणो वासइ सउणो - 'गयं सयसहस्सं' । तओ सेणावइणा गंतूण उज्झि(पुच्छि)ओ भणइ - 'अत्थि दंडियस्स मज्झे गोवियं कंबलरयणं, तं च . वेसाए निमित्तं नेमि' । तओ 'दीणो'त्ति मुक्को । पत्तो । दिन्नं च कंबलरयणं तेणोवकोसाए । तीए वि पक्खित्तं खाले । सो भणइ - 'मा विणासेहि' । सा भणइ – 'तुममिमं सोएसि, न उण चिरपरिपालियाचितचिंतामणिकप्पपंचमहव्वयालंकियमणेगविहसंजमाणुट्ठाणसयसहस्समंडियमप्पाणं सोएसि? जओ तुम पि एरिसो चेव होहिसि, पादुक्खालियसममसुइकलेवरसंबंधमिच्छंतो'त्ति ।।
एवं च बहुविहमणुसासिओ तीए नियत्तासुहपरिणामो 'सम्ममज्जो ! मण्णामि ते चोयणं'ति वोत्तुं गओ सूरिसमीवं । साहिओ सब्भावो । सूरिणा भणियं – 'भद्द ! एएणं चेव कारणेणाऽइदुक्करकारगो थूलभद्दो । जओ पुव्वपरिचिया वि माहेसरी वि सयमणुरत्ता वि संबोहियाऽणेण । तए पुण अपुव्वा वि साविया वि अणिच्छंती वि पत्थिया । तओ सो सेसा य सम्ममालोएत्ता विहरंति ।