Kahavali Pratham Paricched Part 02

Author(s): Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad

Page 310

[२९३]
- कयाइं च रण्णा रहियस्स सुकोसा दिन्ना । सा य थूलभद्दसामिणो खणे खणे गुणग्गहणं कुणंती न तहा तमुवयरइ । सो य तीए अप्पणो वि अप्पाणं दरिसेउकामं तमसोगवणियं नेइ । तत्थ य हेट्ठाठिओ। बाणेण अंध(अंब)गलंबीमूलं विधइ । एयपुंखारयविंधणेण य हत्थब्भासमाणेइ बाणावलिं । तत्तो छेत्तुमद्धचंदबाणेण मूलमंबलुंबि वि लेइ । तहा वि न तूसइ सुकोसा । भणइ य - 'किं सिक्खगस्स दुक्करं ?' तओ सा सरिसवरासिसिहरवहोडियसूईमुहोवरि तहा नच्चिया जहेगो वि सरिसबो न चलिओ । तओ सो संभंतो भणिओ तीए – 'महाणुभाव !
'न दुक्कर तोडिउमंबलुंबिया, न दुक्करं सरिसवनच्चिया य । .
तं दुक्करं तं च महाणुभावं, जं सो मुणी पमयवर्णमि वुच्छो ।' एवं च तीए सो सावगो कओ ।
एत्थंतरंमि य संजाए बारसवरिसिए दुक्काले नंदरायमुत्तोलिति चाणक्क-चंदगुत्त त्ति ॥छ। चाणक्कचंदगुत्तकहा भण्णइ -
गोल्लविसए चणग्गामो नाम गामो । तत्थ चणी नाम बंभणो सावओ परिवसइ । तस्स चणीसरी नाम भज्जा । साहवो य तस्स घरे चिट्ठति । अण्णया य चणेसरीए सदंतो पुत्तो जाओ । सो य चणिणा सूरीणं पाएसु पाडिओ साहियं च जहे सो सदंतो जाओ' । सूरीहिं भणिय-'मेसो राया भविस्सई' । तओ चणिणा 'मा महंतेण रज्जारंभेणेसो दुग्गइं जाउ'त्ति चिंतिऊण घट्ठा तस्स दंता । तओ पुणो वि साहियं सूरीणं । तेहिं भणियं - 'घट्ठदंतो वि बिंबंतरिओ राया भविस्सइ' । पइट्ठियं च तस्स नामं चाणक्को त्ति । जोव्वणत्यो य सव्वविज्जाठाणपारगो जाओ । सो य सावओ त्ति संत्तुट्ठी । एगाओ भद्दमाहणकुलाओ भज्जमेगं परिणेइ ।
अन्नया कंमि वि कोउए माउघरं भज्जा से गया । तत्थ य तीसे भाउणो वियाहो त्ति मिलियाओ सेसाओ वि तीए भइणीओ । ताओ य समिद्धाणं दिन्नाओ त्ति विविहकयालंकाराओ तं चाणक्कभज्जं निरलंकारं बहुविहमुवहसंति । तहा समिद्धाओ त्ति ताहिं चेव समं विवाहे मिलिओ जणो सव्वो वि विसेसेण समुल्लवइ । सा य चाणक्कभज्जा एगंते अधिईए अच्छइ । तओ गिहं समागया वि सा ससोगा दटुं पुच्छिया चाणक्केण । निब्बंधओ य सिढे तेण चिंतियं – 'नंदो पाडलिपुत्ते बंभणस्स विसिटुं दक्खिणं देइ । तत्थ वच्चामि' ।
तओ कत्तियपुन्निमाए गंतुं पुव्वण्णत्थे आसणे पढमे निसण्णो । तं च तस्स समल्लीणं नंदस्स सयासे ठविज्जइ । सिद्धपुत्तो य नंदेण समं तत्थाऽऽगओ । सो भणइ - 'एस बंभणो नंदवंसस्स छायं अक्कमिऊण ठिओ' । भणिओ दासीए – 'भगवं ! बीए आसणे उवसिससु' । सो वि 'एत्थ मे कुंडिया चिट्ठिस्सइ'त्ति वोत्तुं बीयासणे कुंडियं ठवेइ । एवं तइए दंडं, चउत्थे गणेत्तियं, पंचमे जण्णोवइयं । तओ धट्ठो त्ति निच्छूढो पाए खिवित्ता चाणक्को सयललोयसमक्खं पइण्णमिमं कुणइ -
'कोसेहिँ भिच्चेहिँ निबद्धमूलं, पुत्तेहि मित्तेहिँ विवड्डसाहं ।
उम्मूलइस्सं किल नंदरायं, महातरुं वाउरिवुग्गवेगो' ॥' तओ निग्गओ नयराओ । सुयं चाऽणेण 'बिंबंतरिओऽहं राया भविस्सामि । ता अन्नं कमवि