Kahavali Pratham Paricched Part 02

Author(s): Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad

Page 317

[३००]
सिरिभद्दबाहुसामिणो चिट्ठति । ते य] चोद्दसपुग्विणो । तेसिं च संघेण साहुसंघाडओ पेसिओ भणावियं च - 'दिट्ठीवाओ इह सव्वहा नत्थि । ता तुब्भे साहुणो पढावेह' । तओ सूरिणो भणंति - ‘एत्तियं कालं दुक्कालाऽतिविलंबिया । संपयं पुण बारसवरिससाहणीयं महापाणं नाम झाणविसेसमम्हे पविट्ठा । तस्सिद्धीए य किर समुप्पण्णंमि कज्जे चउद्दसपुव्वाणि पडिपुण्णाणि अत्थओ सुत्तओ य अंतोमुहुत्तेणं परावत्तिज्जंति । तं च महापाणं पविट्ठस्स मम नत्थि काइ वेला जाए पढावेमि' । तओ संघाडएण पडिनियत्तेणं तं संघस्स कहियं । तओ संघेण पुणो अण्णो वि संघाडओ तेसिं विसज्जिओ भणावियं च - 'जो संघस्स आणं अइक्कमइ तस्स को दंडो?' सूरिणा भणियं - 'संघबाहिरो कीरइ' । संघाडओ भणइ – 'जइ एवं ता तुमं पि संघस्स आणं न पडिच्छसि' । सूरिणा भणियं - 'मा एवं कुणह । मेहाविणो साहुणो पेसेह जेण तेर्सि पइदिणं सत्त सत्त दिट्ठिवायस्स वायणाओ देमि । तं जहा - एक्का भिक्खायरियाए आगओ १, तिसु य कालवेलासु तिण्णि २, तहा वेयालिए य पडिक्कमणे कए तिण्णि ३ ।
तओ साहुसंघाडएणाऽऽगंतुं कहिए पेसियाणि थूलभद्दपमुहाणं मेहावीणं पंच सयाणि भद्दबाहुसमीवे । सूरिणो वि ते एगाए दोहिं तीहिं य वायणाहिं कमेण पढाविज्जंता सव्वे निव्विज्जिऊणाऽऽगया । नवरं थूलभद्दो चेव ठिओ । पढियाणि य तया तेण अट्ठवरिसेहिं अट्ठ पुव्वाणि । चउवरिसावसेसज्झाणेण य पुच्छिओ थूलभद्दो सूरिणा – 'किं बहुं किलामिओ?' सो भणइ - 'न किलिस्सामि' । सूरिणा भणियं - 'खमाहि किंचि कालं जेण परिसमत्तंमि झाणे तुह वायणं देमि' । तओ परिसमत्तंमि झाणे दिवसं सव्वं [वायणं लेंतेण थूलभद्देण संपुण्णाणि नव]पुव्वाणि दसमपुव्वं च किंचूणं पढियं । [तओ] सो पुच्छइ - 'भगवं ! केत्तियं मए दिट्ठिवायस्स पढियं, केत्तियं वा चिट्ठइ ?' तओ सूरी तस्स पढियापढिएसु सरिसवमेरुदिटुंतं दाऊण भणइ - ‘मा विसायं वच्च । एत्तो ऊणयरेणं चेव कालेणं संपयं पढाविस्सामि' । एवं च महापाणसमाणणसमयंमि पढियाणि थूलभद्देण नव पुव्वाणि दसमपुव्वं च किंचूणं पढियं ।
___ एयंमि य अंतरे विहरंता सूरिणो गया पाडलिपुत्तं नाम नयरं । ठिया एगमि उज्जाणे । थूलभद्दसामी पुण तत्थेवुज्जाणे एगदेवउलियाए पविसित्ता गुणेउमारद्धो । एत्थंतरंमि य थूलभद्दस्स भगिणीओ जक्खाइयाओ सत्त वि वंदणत्थमागयाओ । वंदित्ता सूरी पुच्छिओ य – 'कत्थ थूलभद्दो ?' सूरिणा वि कहियं – 'एयाए देउलियाए गुणतो चिट्ठइ' । तओ ताओ चलियाओ तीए चेव देउलियाए परमभत्तीए थूलभद्दवंदणत्थं । दिट्ठाओ य थूलभद्देणाऽऽगच्छंतीओ । तओ 'एयासिं भगिणीणं कमवि रिद्धि दरिसेमि'त्ति चिंतित्ता दसमपुव्वगयपओगेणं विउव्वियं सीहरूवं । ताओ वि देउलियाए सीहं पेच्छिऊण भयभीयाओ नासित्ता गयाओ सूरिसमीवं भणंति – 'भगवं ! सीहेण खद्धो थूलभद्दो' । सूरीहिं भणियं – 'न सो सीहो किंतु थूलभद्दो' । तओ पुणो वि जाव ताओ तत्थ वच्चंति ताव दिट्ठो थूलभद्दो । वंदित्ता पुच्छिओ खेम-कुसलवुत्तंतो ।
__तओ थूलभद्देण पुच्छियाए सिरिअयवत्ताए ताहिं भणियं – 'तुब्भं पढणत्थं गयाणमम्हेहिं पज्जोसवणदिणंमि दिन्नं *उववासतिगं सिरिओ कराविओ । तओ पारणगदिणे पारंतो चेव कालगओ । तओ 'अम्हेहिं एस तवं कराविओ'त्ति सोएणं जाया जक्खा गहिल्ला । तओ संघेणं संबोहिज्जंती वि जाहे सत्था न जायइ ताहे सासणदेवयाए सम्मं संवाहिऊण भणाविया । न य तीए वि वयणेणुवसंता जक्खा । तओ भणिया संघेण देवया - "तुममेयं साहुणि घेत्तूण वच्चउ महाविदेहे सीमंधरसामिसमीवंमि, जेणाऽइसयनाणि *अब्मत्तटेणं कालगतो इति आव.चू. २, पृ. १८८ ॥