Book Title: Kahavali Pratham Paricched Part 02
Author(s): Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad
View full book text ________________
[३२४]
इओ य तत्थ देसरूढीए कीरइ भद्दवयसुक्कपंचमीए पढममिंदमह[महा]रंभो । तं च जणो न विणा निवं कुणइ त्ति तस्स न होइ पज्जोसवणधम्माणुट्ठाणं । तओ सालवाहणेण भणिओ कालगसूरी – 'भयवं ! बलिओ लोयववहारो त्ति वा(टा?)लिउं न तीरइ इद(मो?) महारंभो । न य मं विणा तं कुणंति लोया। ताऽणुग्गहं काउं कुणह छट्ठीए पज्जोसवणं जेणाऽहमवि पहुच्चामि' । सूरीहिं भणियं - 'महाराय ! न जुत्तमेयं । जओ आसाढपुण्णिमाए कायव्वं ताव पज्जोसवणं । अह केणाऽवि रायविदुगराणेण(?) ताए न कयं ता कायव्वं पुरओ कण्हदसमीए । तओ वियलियं सावणसुद्धपंचमीए । तओ वि पुरं पुण्णिमाए । तओ वि कण्हदसमीए । तओ वि टालियं कायव्वमवस्सं भद्दवयसुद्धपंचमीए, न परओ त्ति जिणाणा । तओ रण्णा भणियं - 'भयवं ! ता कीरउ चउत्थीए पज्जोसवणं' । सूरीहिं भणियं - ‘एवं होउ' । ताहे चउत्थीए कयं पज्जोसवणं ।
एवं च जुगप्पहाणेहिं कालगज्जेहिं कारणेण जा पवत्तिया चउत्थी सा चेवाऽणुमया सव्वसाहूणं जाण[ह] त्ति रण्णा वि भणियाओ अंतेउरियाओ जहा - 'तुब्भे परिक्खिय पडिक्कमणत्थममावसाए काऊणोववासं पाडिवयाए सव्वखज्ज-भोज्जविहीहिं साहवो उत्तरपारणए पडिलाभत्ता पारेज्जह । ताहि पि तहेव कए पज्जोसवणाए अट्ठमं काउं पडिवयाए जायमुत्तरपारणयं । तं च सव्वलोगेहिं कयं ति तप्पभिज्ञ मरहट्ठविसए सवणमूसवो नाम छणो पवत्तो ति । पवत्तियं च भणिस्समाणेण भवविरहसूरिणा संपयसाहूणं अट्ठमतवकरणासत्तिं पेच्छंतेण तइयाए उत्तरपारणयं ॥छ।
किंच, अत्थि उज्जेणीए बहुसीसपरिवारो कालगो नाम सूरी । न य सीसा से चोइया वि पढणसवणाइकिरियासु पवत्तंते । तओ सूरी राईए पसुत्ता चेव ते मोत्तुं सेज्जायरस्सेगस्स साहियसब्भावो पयट्टो सुवण्णभूमि । जत्थ य किर तेसिं सीसस्स सीसो सागरचंदो नाम सूरी समत्थो विहरइ । पत्तो य पोत्तयाणमंतियं कमेण कालगसूरी । तेऽवि तेहिं विसम्मापुव्व(?)त्ति पाहुणओ सो सामण्णज्जगपडिया(मो?)। कालगसूरी [सुणेइ] भोलओ विव सागरचंदवक्खाणं । सो वि नाणपरीसहमसहमाणो पुणो पुणो कालगं पुच्छइ – 'केरिसं मे वक्खाणं ?' सो भणइ - 'सुंदरं' ।
इओ य कालगसीसेहिं सव्वत्थ गोत्तिया सूरिणो । न य कहिं पि लद्धा सुद्धी । तओ [पुच्छंति] ते लज्जाए सेज्जायरस्स । तेणाऽवि निब्धो त्ति पडिसाहिओ तेसिं सब्भावो । तओ सव्वे वि कालगसीसा सुव्वन्नभूमि गमिस्संति । संपत्ता य सिग्घयरं जंता । वं(पत्ता) तज्जणपरंपराए सागरचंदस्स वत्ता जहा 'कालगायरिया आगच्छंति' । तओ सागरखमणो भणइ - 'अज्जया ! किं सच्चं जं ममाऽऽगच्छइ पियामहो?' तेण भणियं - 'न जाणामि । मए वि सुयं' ! सागरो भणइ – 'अज्जया ! सुट्ट पंडियओ सुम्मइ सो मे पियामहो' । कालगो भणइ - 'किं एएणं ? पंडिया चेव वियाणंति पंडियमझं । मम तावाऽणिच्चयं वक्खाणेसु' । सागरो भणइ – 'अन्नं किंचि विसमपयत्थं वक्खाणावेसु' । कालगेण भणियं - 'न विसमपयत्थमवगच्छामि' । सागरो भणइ – 'जइ एवं ता सुणेसु तं चिय साहेमि -
'धम्म करेहु अमूढा अच्छखें चंचलजीविउ-जोव्वणु पेच्छहुँ ।
धम्मु जि कारणु कम्मुहु दच्छ(अत्थ)हुं मोक्खहुं तं पुणु गुरुयणु पुच्छहु' ॥ सोउं चेमं भणियं कालगेण -
Loading... Page Navigation 1 ... 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378