________________
[३२४]
इओ य तत्थ देसरूढीए कीरइ भद्दवयसुक्कपंचमीए पढममिंदमह[महा]रंभो । तं च जणो न विणा निवं कुणइ त्ति तस्स न होइ पज्जोसवणधम्माणुट्ठाणं । तओ सालवाहणेण भणिओ कालगसूरी – 'भयवं ! बलिओ लोयववहारो त्ति वा(टा?)लिउं न तीरइ इद(मो?) महारंभो । न य मं विणा तं कुणंति लोया। ताऽणुग्गहं काउं कुणह छट्ठीए पज्जोसवणं जेणाऽहमवि पहुच्चामि' । सूरीहिं भणियं - 'महाराय ! न जुत्तमेयं । जओ आसाढपुण्णिमाए कायव्वं ताव पज्जोसवणं । अह केणाऽवि रायविदुगराणेण(?) ताए न कयं ता कायव्वं पुरओ कण्हदसमीए । तओ वियलियं सावणसुद्धपंचमीए । तओ वि पुरं पुण्णिमाए । तओ वि कण्हदसमीए । तओ वि टालियं कायव्वमवस्सं भद्दवयसुद्धपंचमीए, न परओ त्ति जिणाणा । तओ रण्णा भणियं - 'भयवं ! ता कीरउ चउत्थीए पज्जोसवणं' । सूरीहिं भणियं - ‘एवं होउ' । ताहे चउत्थीए कयं पज्जोसवणं ।
एवं च जुगप्पहाणेहिं कालगज्जेहिं कारणेण जा पवत्तिया चउत्थी सा चेवाऽणुमया सव्वसाहूणं जाण[ह] त्ति रण्णा वि भणियाओ अंतेउरियाओ जहा - 'तुब्भे परिक्खिय पडिक्कमणत्थममावसाए काऊणोववासं पाडिवयाए सव्वखज्ज-भोज्जविहीहिं साहवो उत्तरपारणए पडिलाभत्ता पारेज्जह । ताहि पि तहेव कए पज्जोसवणाए अट्ठमं काउं पडिवयाए जायमुत्तरपारणयं । तं च सव्वलोगेहिं कयं ति तप्पभिज्ञ मरहट्ठविसए सवणमूसवो नाम छणो पवत्तो ति । पवत्तियं च भणिस्समाणेण भवविरहसूरिणा संपयसाहूणं अट्ठमतवकरणासत्तिं पेच्छंतेण तइयाए उत्तरपारणयं ॥छ।
किंच, अत्थि उज्जेणीए बहुसीसपरिवारो कालगो नाम सूरी । न य सीसा से चोइया वि पढणसवणाइकिरियासु पवत्तंते । तओ सूरी राईए पसुत्ता चेव ते मोत्तुं सेज्जायरस्सेगस्स साहियसब्भावो पयट्टो सुवण्णभूमि । जत्थ य किर तेसिं सीसस्स सीसो सागरचंदो नाम सूरी समत्थो विहरइ । पत्तो य पोत्तयाणमंतियं कमेण कालगसूरी । तेऽवि तेहिं विसम्मापुव्व(?)त्ति पाहुणओ सो सामण्णज्जगपडिया(मो?)। कालगसूरी [सुणेइ] भोलओ विव सागरचंदवक्खाणं । सो वि नाणपरीसहमसहमाणो पुणो पुणो कालगं पुच्छइ – 'केरिसं मे वक्खाणं ?' सो भणइ - 'सुंदरं' ।
इओ य कालगसीसेहिं सव्वत्थ गोत्तिया सूरिणो । न य कहिं पि लद्धा सुद्धी । तओ [पुच्छंति] ते लज्जाए सेज्जायरस्स । तेणाऽवि निब्धो त्ति पडिसाहिओ तेसिं सब्भावो । तओ सव्वे वि कालगसीसा सुव्वन्नभूमि गमिस्संति । संपत्ता य सिग्घयरं जंता । वं(पत्ता) तज्जणपरंपराए सागरचंदस्स वत्ता जहा 'कालगायरिया आगच्छंति' । तओ सागरखमणो भणइ - 'अज्जया ! किं सच्चं जं ममाऽऽगच्छइ पियामहो?' तेण भणियं - 'न जाणामि । मए वि सुयं' ! सागरो भणइ – 'अज्जया ! सुट्ट पंडियओ सुम्मइ सो मे पियामहो' । कालगो भणइ - 'किं एएणं ? पंडिया चेव वियाणंति पंडियमझं । मम तावाऽणिच्चयं वक्खाणेसु' । सागरो भणइ – 'अन्नं किंचि विसमपयत्थं वक्खाणावेसु' । कालगेण भणियं - 'न विसमपयत्थमवगच्छामि' । सागरो भणइ – 'जइ एवं ता सुणेसु तं चिय साहेमि -
'धम्म करेहु अमूढा अच्छखें चंचलजीविउ-जोव्वणु पेच्छहुँ ।
धम्मु जि कारणु कम्मुहु दच्छ(अत्थ)हुं मोक्खहुं तं पुणु गुरुयणु पुच्छहु' ॥ सोउं चेमं भणियं कालगेण -