Book Title: Kahavali Pratham Paricched Part 02
Author(s): Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad

View full book text
Previous | Next

Page 324
________________ [३०७]] मसाणं । दिटुं कुंडगाओ तिरियदिसाए ठियं कलेवरं । तं च दट्टण बहुं विलवइ ससुण्हा भद्दा । तओ तस्स वहुयाहि कयं सिप्पानईए तीरंमि संखुद्धरणं । लोइयकिच्चाणि य सव्वाणि काऊण अवंतिसुकुमालस्स संविग्गा भद्दा वहुयाहि समं पव्वइया । परमेगा गुम्विणी नियत्ता । तीसे पुत्तो जाओ । तेण य करावियमवंतिसुकुमालकरण(मरण?)ट्ठाणे देउलं । तं चेयाणि महाकालनामेण पसिद्धि लोइएहिं पाडियं ति। अवंतिसुकुमालगुरू य अज्जसुहत्थी विहिणा गणं पालिऊण समप्पियसीसपरिवारो कयाणसणो देवलोगं गओ त्ति ॥छ। अवंतिसुकुमाल-सुहत्थित्ति गयं ॥छ। अज्जसुहत्थि व्व पवयणपुरिसो वयरसामि त्ति ॥छ। वयरसामिकहा भण्णइ - इहेव जंबुद्दीवे भारहे वासे अवंतीजणवए तुंगगिरिसन्निवेसे धणगिरिनाम इब्भपुत्तो सावओ । सो य संविग्गो त्ति पव्वइउमिच्छइ । माया-पियरो य तन्निमित्तं वरंति कन्नगाओ जेसु जेसु कुलेसु ताणि ताणि सो वि परिणामेइ जहा'ऽहं पव्वइउकामो, मा भणिस्सह न कहियं' [ति] । इह य धणपालस्स इब्भस्स दुहिया सुनंदा नाम भणइ - 'धणगिरिस्स ममं देहि' । ताहे सा तस्स दिन्ना । तीसे य भाया अज्जसमिओ नाम सीहगिरिसूरिसयासे पुव्वं पव्वइओ । सुनंदाए वि कयाइ धणगिरिरमियाए चेइयवंदणत्थमट्ठावयं गएणं गोयमसामिणा परूवियं पुंडरीयज्झयणं जेणाऽवधारियं सो वेसमणसामाणिओ देवो चइऊण कुच्छिसि समुप्पण्णो । ताहे धणगिरी भणइ – 'एसो ते गब्भो बिउव्विओ होही' । तओ सीहगिरिसूरिणो सयासे पव्वइओ । सुनंदाए वि नवहं मासाणं [अंते] दारगो जाओ । तत्थ य महेलाहिं एवं जंपिज्जइ – 'जइ से पिया न पव्वइओ होतो तो लटुं हुंतं' । तो बालो वि सण्णी तं सोउं जाणइ जहा - 'मम पिया पव्वइओ' । तओ तस्सेवं अणुचिंतमाणस्स जाईसरणं समुप्पण्णं । ताहे रत्तिं दिवा य रोवइ, 'जइ नामेवं निविज्जती माया मुंचिहि तो सुहं पव्वइस्सामि'[त्ति] । एवं च छम्मासा वच्चंति । अन्नया तत्थेवाऽऽगया सीहगिरिसूरिणो । ताहे समिओ धणगिरी य आयरियं आपुच्छंति जहा - 'सन्नाइगाणि पेच्छामो' । पुच्छंताण य तेसिं समुच्छलिओ सुहसउणो । तओ सूरिणो भणंति - 'महालाभो भविस्सइ । ता जं अज्ज सचित्तं अचित्तं वा लहह तं सव्वं लएज्जह' । तओ ते गया । वसयिउं(पासिउं?) चाऽऽबद्धाहिं अन्नाहिं महेलाहिं नंदा भण्णइ – 'एयं से दारयं अप्पेहि तो कहिं नेहिति ?' पच्छा ताए भणियं - 'मए एत्तियकालं पालिओ बालओ । संपयं तुमं संगोवाहि' । पच्छा तेण भणियं - ‘मा ते पच्छायावो भविस्सई' । ताहे सक्खिणो काऊण गहिय(ओ) छम्मासिओ बालओ चोलपट्टएण पत्ताबंधिओ न रोवइ । तओ दो वि तं घेत्तुमागया वसहीए । सूरीहिं वि भाणं भरियं ति पसारिओ हत्थो । दिण्णो तेहिं । भारिओ त्ति य लग्गो भूमीए हत्थो । तओ सूरी भणइ – 'अज्जो ! नज्जइ वयरं' । जाव पेच्छइ देवकुमारोवमं दारगं । तओ भणइ – 'रम्म(सम्म) रक्खह एयं । पवयणस्स आधारो भविस्सइ' । तस्स य तं चेव सूरिभणियं वइरो त्ति नामं कयं । ताहे संजईण समप्पिओ । ताहिं वि सेज्जायरकुले । सेज्जायरीओ वि जया अप्पणो चेडरूवाणि हाणिति मंडेंति जंवाविति य तया तं पि वइरं । जया य सो उच्चाराई आयरइ तया आयारं देसेइ कूवइ य । एवं च फासुओवओगओ संवडतो वइरसामी सेज्जायराणं अईव इट्ठो जाओ | साहवो वि बाहिं विहरंति । ताहे सा नंदा सेज्जायरंतियं गंतुं वरं मग्गइ । सेज्जायरा वि 'साहूणं एसो नासो'त्ति वोत्तुं तीए

Loading...

Page Navigation
1 ... 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378