Kahavali Pratham Paricched Part 02

Author(s): Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad

Page 325

[३०८]
न समप्येति । तओ सा तत्थेवाऽऽगंतूण वइरस्स थण्णं देइ त्ति । ___इओ य अइ(य)लपुरविसए कन्नाए बेन्नाए य नईए अंतरा तावसा परिवसंति । तेसिं चेगो पायलेवं काउं पाउयारूढो पाणिओवरि भमंतो वसिममेइ जाइ य । तं च दट्ठण तहाऽऽवज्जिओ लोओ 'न तुम्हमइसओ कोइ दरिसणे दीसइ जहा अम्हं'ति भणंतो सावयलोयं बहुहा हीलेइ । संपत्ता तत्थ विहरंता वइरसामिमाउलया जोगसिद्धा अज्जसमिया नाम सूरिणो । तेसिं चोवसप्पिऊण साहिओ सावगेहिं सव्वो वि तावसवइयरो । तं च सोउं सुमइत्तणओ लक्खिऊण भणियं सूरीहिं - 'भो ! न तस्सऽत्थि काइ तवाइसत्ती। किं तु जोगेण केणइ तहा[विहेण] विप्पयारेइ । जइ नत्थि भे पच्चओ ता तं निमंतिउं पाए पाउआओ य धोवह' ।
तओ सावगेहिं 'भगवओ साइसयस्स अम्हे वि दाणं देमो'त्ति कवडं काऊणाऽऽणीओ जस्स सावगस्स गेहे तेण भणियं - 'भगवं ! धोवेहामो तुम्हं पाए जेणऽम्हे वि नित्थरामो' । तओ अणिच्छंतस्स वि धोविउं पाए पाउयाओ य भुंजाविओ सो तावसो लोएण वेढिओ गओ नईतीरं । पविट्ठो कू(त)डदेसेणं निबुड्डो नईमज्झे । तओ सतालोदूयं(दयं?) किलिकिलायंतेण जणेण – 'पेच्छह भो ! जहा डंभएहिं लोओ खज्जइ'त्ति जंपइ जाव तावाऽऽगया तत्थेव सूरिणो जोगविसेसं कं वि पक्खिवित्ता नई भणइ - ‘एहि पुत्ति ! जेण परिमं कूलं जामो' । तओ मिलिएसु दोसु वि नईए तडेसु गया परिमं कूलं सूरिणो । तं चाऽइसयं दटुं विलिओ मिच्छादिट्ठी लोओ । तावसा वि संविग्गा तस्सेव सूरिणो समीवे पव्वइया । ते य बंभद्दीववत्थव्व त्ति जाया तदावलीए साहवो बंभद्दीव(विया) नाम । भणियं चाऽऽगमे -
अयलपुरा निक्खंते, कालियसुयआणुओगिए धीरे ।
बंभगदीवगसीहे, वायगपयमुत्तमं पत्ते ॥ इच्चाई ॥ [नन्दीसूत्रे ३२] इओ वयरसामी कमेण वडतो जया जाओ तिव्वरिसो तया विहरंता मुणिणो तुंगगिरिसन्निवेसमागया । तओ सुनंदा ते मग्गिउं पयत्ता । साहवो वि न समप्पंति । तओ साहूणं सुनंदाए य झगडए जाए '[राया] निद्धारिस्सई'त्ति दिट्ठो लोएण ववहारो । सुनंदापक्खिओ पाएण लोगो । तओ सुनंदा बहुप्पगारं खाइमखेल्लणाईयं' बालचित्तावज्जणत्थं घेत्तुं सयण-परियणसहिया रन्नो पुव्वाभिमुहं दिण्णत्थाणस्स वामपासंमि गंतुमुवविट्ठा । संघो वि दाहिणपासे । तत्थ य राया भणइ – 'ममेसा ववत्था - जस्स हक्कारेंतस्स संमुहो जाइ तस्सेसो बालो हवउ' । तओ तेहिं तं रायवयणं बहुमण्णिऊण भणियं - 'को पढमे सद्दावेउ?' तओ नगरजणो भणइ – 'साहूणमेसो बालो संघडिओ चेव । तहा माया दुक्करकारिणी अबला य । तम्हा एसा चेव पढमं वाहरउ' ।
___तओ सा आस-हत्थि-रहाईहिं मणि-कणयाइनिव्वत्तिएहि विविहखाइमाईहिं य बालभावे लोभएहिं भणइ - ‘एहि वइरपुत्त !' । सो वि ताणि पलोएंतो अच्छइ जाणइ [य] - 'जइ संघमवमण्णिस्सं तो दीहसंसारिओ भविस्सामि । तहा एसा वि पव्वइस्सई' । एवं च तिन्नि वारिणिओ(वारे भणिओ) वि जाहे न एइ ताहे मोक्कलिओ पिया । सो वि करकयरजोहरणो भणइ - -
___ "जइ सि कयज्झवसाओ, धम्मज्झयमूसियं इमं वइर !! .
गेण्ह लहुं रयहरणं, कम्मरयपमज्जणं धीर !" | [आ. चू. २, पृ. ३९२] तं चाऽणेण तुरियं गंतूण गहियं । लोगेण य 'जयउ धम्मो'त्ति महासदेण सीहनाओ कओ । ताहे