Kahavali Pratham Paricched Part 02

Author(s): Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad

Page 335

[३१८]
अण्णया य अज्जरक्खियसूरिणो विहरंता महुरं गया । तत्थ भूयगुहाए वाणमंतरघरे ठिया । इओ य सक्को देवराया महाविदेहे सीमंधरसामि पुच्छइ निओयजीवे । भगवया य वागरिया । ताहे भणइ - 'अत्थि पुण भारहे वासे कोइ जो निओए वागरिज्जा ?' भगवया भणियं – 'अज्जरक्खिया अत्थि' । तओ सो माहणरूवेण गओ थरथरेंतर्थररूवं करेऊण । पव्वइएसुं भिक्खत्थं सव्वेसुं विनिग्गएसु सूरि वंदित्ता पुच्छइ – 'भगवं ! मज्झ सरीरे महल्लो वट्टइ रोगो । तेणाऽहं भत्तं पच्चक्खाउकामो । ता कहेउ मम कित्तियं आउअं' । अत्थि दसमपुव्वे जमएसु य भणिया आउसेढी । तत्थ उवउत्ता आयरिया जाव पेच्छंति तस्साऽऽउं वरिससयमहियं दो तिण्णि । ताहे चिति – 'भारहओ एस मणूसो न हवइ । ता पुण [को] होज्ज ?'त्ति जावोवउत्ता ताव दिट्ठा से दो सागरोवमाइं ठिई । ताहे भमुगाओ हत्थेहि उप्पाडित्ता भणंति - 'सक्को भवं' । तओ सो सव्वं साहेइ जहा - 'महाविदेहे मए सीमंधरसामी पुच्छिओ । इहं चाऽहमागओ । ता इच्छामि सोउं निओयजीवे' । ताहे से कहिया । ताहे तुट्ठो आपुच्छइ – 'वच्चामि' । आयरिया भणंति - 'अच्छह मुहुत्तं जाव संजया एंति । जेण निव्वासणा वि ते थिरा भवंति । [ते वि] जे चला, जहा - "एत्ताहे वि देविंदा एंति''त्ति' । तओ सक्को भणइ – 'जइ ते ममं पेच्छिस्संति तो अप्पसत्तत्तणओ नियाणं बंधिस्संति' । सूरिणो भणंति - 'जइ एवं ता किंचि चिंधं काउं वच्च' । तओ सक्को तस्स उवासयस्स अण्णओहुत्तं बार काउं गओ । तओ आगया न पेच्छंति ते उवासयस्स बारं । ताहे सूरीहिं वाहरिया - 'इओ एह' । साहिओ सक्कवुत्तंतो । ते भणंति – 'अहो ! अम्हेहिं [न] दिट्ठो, कीस मुहुत्तं न धरिओ ?' तओ साहियं सक्कुत्तं जहा – 'अप्पसत्ता मणुया नियाणं कार्हिति । तेणेमं पच्चयं काउं गओ' ।
___एवं च देविंदवंदिया विहरंता पत्ता दसपुरं । तत्तो य तेहिं पट्ठविओ गोट्ठामाहिलो त्ति गोठ्ठामाहिलकहा भण्णइ -
महुराए नयरीए कउलो वाई उढिओ । सो य संघमहिक्खिवंतो भणइ - 'नत्थि माई-पिइ-देवगुरु-दाणाईओ धम्मो' । तओ अहातच्चयसंघेण वायदाणसमत्थत्तणओ दसपुरट्ठियअज्जरक्खियाणं जुगप्पहाणाणं समीवं पेसिओ साहुसंघाडओ । तेण य समागंतुं साहिए संघवुत्तंते सूरीहिं विद्धत्तणओ सयं गंतुमसमत्थेहिं माउलो गोठ्ठामाहिलो नाम वायलद्धिसंपण्णो पेसिओ । तेण य गंतूण सो वाई निग्गहिओ । पच्छा सावगेहिं गोट्ठामाहिलो धरिओ तत्थेव वासारत्तद्वेण ।
इओ य अज्जरक्खिया चितेंति - 'को गणधरो भविज्ज ?' ताहे तेहिं दुब्बलिअपूसमित्तो चित्ते धरिओ । जो पुण सूरीणं सयणवग्गो तेसिं गोट्ठामाहिलो फग्गुरक्खिओ य सम्मओ । तओ आयरिया सव्वे सद्दावित्ता दिटुंतं कुडयतिगेण कुणंति । तं जहा – 'वल्लकुडो १, तेल्लकुडो २, घयकुडो ३ । तेसिं च तिण्ह वि कुंभाणं हेट्ठामुहाकयाणं वल्ला सव्वे वि नीसरंति । तेल्लमवि नीसरइ परं के वि अवयवा थक्कंति । घयं पुण बहुं चेव थक्कइ । एवमेव अज्जो ! अहं दुब्बलियपूसमित्तं पइ सुत्तत्थतदुभयं पइ निप्फावकुडसमाणो जाओ । फग्गुरक्खियं पइ तेल्लकुडसमाणो । गोट्ठामाहिलं पइ घयकुडसमाणो । अओ एस सुत्तेण य अत्थेण य उववेओ दुब्बलियपूसमित्तो तुब्भं आयरिओ भवउ' । सव्वेहि पडिच्छियं । इयरो वि भणिओ – 'जहाऽहं वट्टिओ फग्गुरक्खियस्स तहा तए वि वट्टियव्वं' । ताणि वि भणियाणि – 'जहा तुम्हे मम वढेंता तहा एयस्स वट्टिज्जह । अहवा अहं कए वा अकए वा न रूसंतो । एसो पुण न खमिही।