Kahavali Pratham Paricched Part 02

Author(s): Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad

Page 333

[३१६]
एयं वहामो' । आयरियसयणवग्गो भणइ - 'अम्हे वहामो' । तओ भिडंता आयरियसगासं पत्ता । आयरिएहि भणिया – 'अम्हं सयणवग्गो किं मा निज्जरं पावेउ जेण तुब्भे चेव भणह "अम्हे वहामो"?' | ताहे सो थेरो भणइ – 'किं एत्थ पुत्ता ! बहुया निज्जरा ?' सूरी भणइ – 'एवमेयं । किं तु सोवसग्गा निज्जरा' । सो भणइ - ['अहं वहामि' ।] [सूरी भणइ] - ‘डिभगा नग्गवेति । तं च जइ तरसि अहियासेउं ता वहाहि । अह नाऽहियासेह ताहे अम्हं न सुंदरं हवइ' । सो भणइ – 'अहियासिस्सं' । ताहे दिण्णो तस्स तेण पच्छिल्लखंधो । पिट्ठओ य तस्स पव्वइयाओ ठियाओ । ताहे संकेइया डिंभगा 'मुयह परिहाणयं'ति जंपंता तं बला घेत्तूण पुरओ तस्स [चोलपट्टयं] अग्गोरयदोरेण बंधंति । ताहे सो लज्जिओ वि तं वहइ चिंतेइ य – 'पिट्ठओ मे सुण्हाई पेच्छंति । परमेसो उवसग्गो उट्ठिओ सम्ममहियासेयव्वो । वहिऊण य तमज्जओ तहेवाऽऽगओ । नग्गं च दट्ठण आयरिया भणंति – "किं खंता ! इमं ?' सो भणइ - 'उवसग्गो उट्ठिओ' । आयरिया भणंति - 'आणेह साडगं' । तो भणइ – 'कि एत्थ साडएण ? दिटुं जं दट्ठव्वं । चोलपट्टओ चेव हवउ' । एवं च सो चोलपट्टयं गेहाविओ ।
पच्छा भिक्खं न हिंडइ । ताहे आयरिया चिंतेंति – 'एस जइ भिक्खं न हिडिस्सइ ता को जाणइ किं भवेज्जा ? पच्छा एक्कल्लओ किं काही ? तम्हा एसो वि कम्मं निज्जरावेयव्वो । ता तहा करेमि
हा भिक्खं हिंडइ । पच्छा वेयावच्चं पि काहिइ' । तओऽणेण सव्वे साहुणो अप्पसागारिए भणिया - 'अहं वच्चिस्सं । तुब्भे एक्कल्लया समुद्दिसिज्जह' । पुरओ य खंतस्स [भणंति –' सम्मं खंतस्स वट्टेज्जाह -- जाव वयं गामं गंतूणा-ऽऽगच्छामो'त्ति । गया आयरिया । ते वि भिक्खं हिंडिऊण सव्वे एक्कल्लया समुद्दिसति । खंतो चिंतेइ – 'ममेसो दाही' । जाहे सो न देइ ताहे चिंतेइ – 'अण्णो दाहिइ, एस वराओ किं लहइ ?' । एवं तस्स न केण वि किंचि दिण्णं ताहे आसुरत्तो न किंचि आलवइ । चितेइ – 'कल्लं ताव एउ पुत्तो । पंथापंथ(पस्संतु एते) जं करिस्सामीमेसिं' । ताहे बीयदिवसे आगया आयरिया भणंति - 'कहं तस्स तुब्भेहिं वट्टियं ?' सो भणइ – 'पुत्त ! जइ तुम न हुँतो तोऽहं एक्कं पि दिवसं न जीवंतो। एए वि जे अण्णे मम पुत्ता नत्तुगा य, ते वि न किंचि देंति' । ताहे ते आयरिएहिं तस्समक्खं धाडिया। ते अब्भुवगया ।
ताहे आयरिया भणंति - 'अज्जो ! ऽहं अप्पणो खंतस्स पारणगं आणेमि' । ताहे सो खंतो चिंतेइ - 'कहं मम पुत्तो हिंडिस्सइ ? लोगप्पयासो न कया हिंडियपुव्वो' । तओ सो भणइ - 'अहं चेव हिंडामि' । ताहे सो अप्पणा खंतओ निग्गओ । सो य पुण लद्धिसंपण्णो गिहत्थत्तणे । परं अहिंडंतो न विन्नायपुव्वो 'कत्तो दारं वा ? [अवदारं वा ?]' तओ सो एगं घरं अवद्दारेण अइगओ । तंमि य पच्छिल्लदिवसे पगरणं किंचि वि वत्तेल्लयं । तत्थ घरसामिणा भणिओ - 'कुओ अवद्दारेण पव्वइओ अइगओ ?' खंतेण भणिओ - 'सिरीए आगच्छंतीए कयरं अवदारं वा ? जहा तहा वा पविसंती सुंदरा' । तओ गिहसामिणा भणियं - 'देह से भिक्खं' । तत्थ लड्डुगा लद्धा बत्तीसं । सो ते घेत्तूणाऽऽगओ ।
आलोइओ अणेण । पच्छा आयरिया भणंति - 'तुब्भं बत्तीसं सीसा होहिंति, परंपराए आवलियाठावगा' । तओ आयरिएहिं भणिओ - 'जाहे तुब्भे किंचि गओ लाभं ताहे सेसेण तं कस्स देता ?' सो भणइ - 'बंभणाणं । सूरी भणइ – 'जइ एवं ता अहं साहवो पूयणिज्जा । एएसि चेव एस पढमलाभो दिज्जउ' । तओ सव्वे साहूणं दिण्णा । ताहे पुणो अप्पणा अप्पणो अट्ठाउ(ए) पविट्ठो । पच्छाऽणेण परमण्णं