Kahavali Pratham Paricched Part 02

Author(s): Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad

Page 336

[३१९]
ता सुट्टयरं वट्टिज्जह' । एवं च दो वि वग्गे सिक्खवित्ता भत्तं पच्चक्खाइउं अज्जरक्खिया(ओ) देवलोगं गओ त्ति ॥छ। अज्जरक्खिओ त्ति गयं ॥छ।
गोट्ठामाहिलेण वि सुयं जहा सूरिणो कालगया । ताहे आगओ पुच्छइ – 'को गणधरो ठविओ ?' कुडगदिटुंतो य सुओ । तओ सो बीयं पडिस्सयं ठाऊणाऽऽगओ तेसिं सगासं । ताहे तेहिं सव्वेहि अब्भुट्ठिऊण भणिओ – 'इह चेव ठाहि' । सो नेच्छइ । ताहे सो बाहिं ठिओ अण्णे विप्पयारेंतो य न सक्केइ वुग्गाहेउं ।
इओ य आयरिया अत्थपोरिसिं करेंति । सो न सुणेइ । भणइ य - 'तुब्भेत्थ निप्पावकुडगा' । जं च सूरीसु उट्ठिएसुं विंझो अणुसाहेइ तं सुणेइ । अट्ठम य कम्मपवादपुव्वे कम्मं वण्णिज्जइ । तत्थ य नीर-खीराणं विव जीव-कम्माण संबंधो त्ति विझेण भणिए गोट्ठामाहिलो भणइ – 'न य कयाइ जीवो कम्मरहिओ त्ति मोक्खं गच्छेज्जा । ता पुरिसकंचुगाणं पिव जीवकम्माणं संबंधमाइससु' । तओ विझेण भणियं - 'अम्हे एयं चेव सूरिणा वक्खाणिया' । गोट्ठामहिलो भणइ - 'किं सो तुम्ह सूरी जाणइ जेण वक्खाणयमेरिसं कुणइ ?' तओ ‘मा मए अण्णहा अवहारियं होज्ज'त्ति संकिउं गओ सूरिसमीवं । पुच्छिओ सूरी भणइ – 'जहा मए वक्खाणियं तहा तए अवहारियं' । तओ विझेण कहिए 'गोट्ठामाहिलो मिच्छावाई। जओ लोलीभूयस्स वि खीरस्स हंसचंचुसंजोगओ नीराओ विभागो तहा जीवस्स वि विसुद्धचारित्तसंजोगा कम्मुणो विभागो हवइ' । इमं च सूरिभणियजुत्तिमवहारित्ता विझेण गंतुं भणिओ गोट्ठामाहिलो जहे वं आयरिया परूवेंति' । तओ गोट्ठामाहिलो किंचि वोत्तुमसमत्थो तुण्हिक्को ठिओ ।
अण्णया य नवमपुव्वे साहूणं पच्चक्खाणं वण्णिज्जइ । तं जहा - सव्वं पाणाइवायं मुसावायं अदिण्णादाणं मेहुणं परिग्गरं जावज्जीवाए पच्चक्खामि । तओ सोउमेवं गोट्ठामाहिलो भणइ – 'जावज्जीवाइ त्ति अजुत्तं, परओ हिंसाइदोसेणं, जओ आसंसा' । तओ विझेण तस्सुत्तरं दाउकामेण 'सव्वमजुत्तं जं तए भणिय'ति जंपिए सो दप्पेणं कुटुंतो उठ्ठित्ता गओ दुब्बलियापूसमित्तसूरिसमीवं, भणइ – 'अन्नहा अज्जरक्खिएहि वक्खाणियं अण्णहा तुमं पण्णवेसि' । तओ सूरीहिं भणियं - 'अज्जो ! पच्चक्खाणंताण भावो चेव पच्चक्खाणं । ता [पच्चक्खाणंता] चेव पुच्छिज्जंतु, जइ परओ काऽवि हिंसाइआसंसा अत्थि ?' एवं सूरीहिं वुत्ते वोत्तुमसमत्थो वि न जाहे पडिवज्जइ ताहे जे अण्णे गच्छेल्लिया थेरा बहुस्सुया ते पुच्छिया । समत्थिए य तेहि वि सूरिमि एसो भणइ - 'तुब्भे किं जाणह ? जओ तित्थयरेहिं जं भणियं तमहमेव जाणामि' । ते भणंति - 'न तुममेक्को पमाणं किंतु संघो । ता मा तित्थगरे आसाएहि' । जाहे न ठाइ ताहे संघसमवाओ कओ । तओ सव्वसंघेण देवयाकाउस्सग्गो कओ । जा भद्दिया सा आगया भणइ - 'संदिसह किं करेमि ?' ताहे सा भणिया – 'वच्च तित्थगरं । पुच्छ - "किं जं गोट्ठामाहिलो भणइ तं सच्चं? जं वा दुब्बलियपूसमित्तो [संघो य भणइ तं सच्चं ?]" ति' । ताहे सा भणइ - 'ममाऽणुग्गहं काऊण देह काउस्सग्गं मग्गविग्घपडियरणनिमित्तं' । तओ ठिया काउस्सग्गं । ताहे सा भगवंतं पुच्छिऊणाऽऽगया भणइ जहा – 'संघो सच्चवाई, मिच्छावाई य गोट्ठामाहिलो निह्नवो सत्तमओ'त्ति । ताहे सो भणइ – 'एसा अप्पिड्डिया वराई । का एयाए सत्ती तत्थ गंतुं ?' जाहे य न सद्दहइ ताहे सो संघेण बज्झो कंओ बारसविहेणं । तं जहा -