Kahavali Pratham Paricched Part 02

Author(s): Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad

Page 323

[३०६]
m
वंदिस्सं जहा न केणइ कयाइ वंदिओ' । पहायंमि अ सयं सयलमंतेउरं परिवारं च सविसेसमलंकराविऊण महाविभूईए पत्तो समोसरणं । वंदित्ता महावीरमुवविठ्ठो ससुद्धडो दसण्णभद्दो । तं च तस्स चिंतियं नाऊणोहिणा 'संबुज्झिस्सई'त्ति सक्को अइरावयस्स अट्ठदंते विउव्विय एक्केक्कंमि य दंते अट्ठ? वावीओ, एक्केक्काए वावीए अट्ठट्ठ [कमलाणि । एक्केक्कंमि य कमले]अट्ठट्ठ पत्ताणि । एक्केक्कंमि पत्ते बत्तीसजणनिबद्धमेगेगं नाडगं । तओ सक्को सव्विड्डीए तमइरावयमारूढो समागंतुं भयवओ तिपयाहिणं दाउं हत्थिपाएसु पाडिऊणुत्तरेइ । तस्स य हत्थिस्स दसण्णकूडे पव्वए देवयापहावेण अग्गपयाणि खुत्ताणि ।
___ दटुं चेमं सक्किड्डि विसण्णो दसन्नभद्दो चिंतेइ – 'कत्तो ममेरिसा रिद्धी ? जओऽणेण पुदिव कओ सोहणो धम्मो । ता अहं पि तं चेव तुरियं करेमि' । एत्यंतरंमि य भगवया कया रिद्धिविसेससंपत्तिहेऊ चारित्तदेसणा । तं च सोउं तत्थेव कओवरियकिच्चो पव्वइओ महावीरंतिए ससुद्धडो दसण्णभद्दो। तओ 'संपयं तए अहं जित्तो'त्ति वोत्तुं वंदिओ भत्तीए सक्केण । पालियसंजमा य दो वि कालं काउं देवलोगं गय त्ति ॥छ। दसण्णभद्द-सुद्धड त्ति गयं ॥छ।
दसण्णभद्दसंबोहणावसरुब्भवाणि य तहेव ठियाणि गयग्गपयाणि त्ति तप्पसिद्धीए दसण्णकूडो गयग्गपओ नामं संवुत्तो । तंमि य कालकरणत्थमागंतूणाऽऽरूढो अज्जमहागिरी । विहिणा कयाणसणो कालं काऊण देवलोगं गओ त्ति ॥ अज्जमहागिरि त्ति गयं ॥छ।।
अज्जसुहत्थिणा पुण पव्वाविओ अवंतिसुकुमालो त्ति ॥छ। अवंतिसुकुमालकहा भण्णइ -
अत्थि इहेव जंबुद्दीवे भारहे वासे उज्जेणीए नयरीए जीवंतसामिपडिमापज्जुवासणत्थं वइदेसाओ अज्जसुहत्थी नामाऽयरिया उज्जाणे समागंतुं साहुणो भणंति – [नयर]मज्झे गंतूण वसहिं मग्गह' । तेसिं चेगो संघाडओ भद्दाए सिट्ठिभज्जाए घरे भिक्खत्थमइगओ । पुच्छंतीए 'कओ भगवंतो ?' तेहिं वि साहित्तु भणियं – 'सुहत्थिस्स वसहिं मग्गमो' । तीए जाणसालाए दरिसियाए तत्थ ठिया ।
___ अण्णया पओसकाले महुरवाणीए आयरिया नलिणिगुम्मं नाम अज्झयणं परावत्तंति । भद्दाए य नलिणिगुम्मादागओ अवंतिसुकुमालो नाम पुत्तो देवकुमारोवमो सत्ततलो पासाए बत्तीसाए [भज्जा]हिं समं उवललइ । सो य तं गुणिज्जतं सोउमुत्तरिओ पासायतलाओ वसहिदुवारमागंतुं 'कत्थ मएऽणुभूयमेरिसं ?'ति विमरिसणेणं संजायजाईसरणो सूरिसमीवमागओ भणइ - 'भगवं ! भद्दाए पुत्तोऽहं अवंतिसुकुमालो नाममंमि नलिणिगुम्मे देवो आसि । संपयं पुणो वि तत्थ गंतुकामो पव्वइस्सामि । न य समत्थोऽहं सामण्णमणुपालिउं। परं पव्वइऊण अणसणं साहइस्सामि' । सूरीहिं भणियं - 'नाऽपुच्छिएणाऽम्हे पव्वावेमो' । पुच्छिया य तेण माया-वित्ता नेच्छंति । तओ सयमेव लोयं काऊण गओ । 'मा य सयंगिहीयलिंगो होउत्ति चिंतिऊण दिक्खिओ सूरीहिं ।
तओ सो 'न सक्केमि दीहकालं कटुं काउंति वोत्तुं वंदित्ता य चलिओ बाहिं । सुकुमालयाए य गलंतचलणलोहिओ कह वि पत्तो मसाणे । तत्थ कंथारिकुंडगं पविसिऊण कयं तेणाऽणसणं । लोहियगंधेण य सिवा सपेल्लका समागंतुं तस्सेगं पायं खाइ बीयं च पेल्लगा खायंति । एवं च पढमे पहरे जाणू जाव खद्धो । बीए ऊरू तइए पोट्टं ति । तओ कालं काऊणुववण्णो नलिणिगुम्मे विमाणे देवो । कया य महासत्तो त्ति तस्स सरीरस्साऽऽगंतुं देवेहिं महामहिमा । भज्जाहिं य तमपेच्छमाणाहिं पुच्छिए नाणोवउत्तेण साहियं सव्वं सूरिणा । ताहिं वि गंतुं तं साहियं सासू-ससुराणं । ते वि सदुक्खा पभायंमि सपरिवारा गया तं