Kahavali Pratham Paricched Part 02

Author(s): Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad

Page 311

[२९४]
रज्जारिहं गवेसामि पुरिसं'ति चिंतिऊण भमंतो नंदस्स जंमि मोरपोसगा वसंति तंमि गामे गओ परिव्वायगलोगेणं । मोरपोसगलोगस्स य गुव्विणिधूयाए चंदियपाणदोहलए जाए चाणक्कं कण्णा भिक्खत्थमागयं [पुच्छइ] पुच्छंतिं चेसो भणइ - 'जइ मम दारगं देहि तो पाएमि चंदं' । मण्णिएहिं तेहिं चाणक्केण सच्छिदं पडमंडवं कराविउं ढक्कणयहत्थो य छिद्दस्सोवरि धरिओ पच्छण्णपुरिसो । हेट्ठा य सरसपायसभरियं धरियं थालं । तंमि य संकेतो कत्तियपुण्णिमाए परिपुण्णो मज्झरत्तं चंदो । सद्दित्ता य दंसिओ तीए । पिबंतीए य तं कमेण पूरियं पुरिसेण छिदं । पुण्णदोहलाए य जाओ पुत्तो । चंदगुत्तो से नामं कयं । सो वि ता संवड्डइ ।
चाणक्को य सुवण्णपाडणत्थं धाउवाउए गवेसिउमाढत्तो । चंदगुत्तो वि डिक्करुएहि समं रमेइ । कथ(कयाइ) य तेसिमणेयपगारं गामाईयं रायाउ व्व विलहइ । चाणक्को य कालेण पडिएइ । दटुं च चेडरूवाणं गामाइं विलहंतो सो तेण विमग्गिओ - 'अम्ह वि किंचि दिज्जउ' । चंदगुत्तो भणइ – 'इमा मे गावीओ लेहि' । चाणक्को भणइ – 'कोइ गामेल्लओ गामगावीओ लें मं मारिस्सई' । चंदगुत्तो भणइ - ‘मा भाहि । वीरभोज्जा वसुंधरा' । तओ चाणक्केण नायं - 'अहो ! विण्णाणं पि एयस्स अत्थि' । तओ पुच्छिया पासट्ठियडिंभगा - 'को सो ?' । तेहिं वि कहियं जहा – 'परिव्वायगपुत्तो' । तओ तस्स चाणक्को कहइ – 'अहं सो परिव्वायगो, ता जामो जेण तुमं रायाणं करेमि' । तओ चंदगुत्तं घेत्तूण पलाणो चाणक्को । मेलिओ धाउव्वायपाडिएण अत्थेणं खंतहडलोगो । वेढियं पाडलिपुत्तं । तओ 'असारं' ति नंदेण नीसरित्ता कुट्टियं तं चाणक्क-चंदगुत्तबलं । नटुं च संभंतं दिसोदिसि ।
_तओ नंदो चंदगुत्तविणासणत्थमासवारे निरो(रू)वित्ता पविट्ठो पाडलिपुत्ते । कयं तस्स लोगेहि वद्धावणयं । दिन्नमत्थाणं । तओ सिरिअयं नंदो राया भणइ – 'ममेरिसेसु विसमकज्जेसु तुह पिया सगडालो विसेसेण सुसहाओ आसि । तओ सिरियओ भणइ – 'सच्चं सामि ! एयं, किंतु एएणं मत्तवालएणं वररुइणा मम पिया कवडेण मराविओ' । राया भणइ - 'कि मज्जं पियइ ?' सिरियओ भणइ - 'को संदेहो ? पेच्छह पच्चयं करेमि' । तओ तेणाऽणागयमेव मयणदव्वेहि भाविऊणेगमुप्पलं भणिओ मणूसो – 'एयं वररुइस्स देज्जाहि, सेसाणं पुण सेसकमलाणीमाणि' । तेणाऽवि नंदत्थाणागयस्स य तं चेव दिण्णं वररुइस्सुप्पलं । अग्घियं चाऽणेण । तओ नक्केणं नीसरिया चंदप्पहा सुरा । तओ सव्वेहि ज्ज(चाउव्वेज्ज)बंभणेहि य नायं ।
तओ वररुई तेसिं पुरओ पायच्छित्तगहणट्ठमुवट्ठिओ । चाउव्वेज्जबंभणेहिं य तउयं गालाविऊण पाइओ मओ वररुई । सिरियओ वि कयवररुइनिज्जायणो सत्तभगिणीसहिओ समयंमि नंदरायं मोयाविऊण संभूयजइसूरिसमीवे पव्वइओ त्ति ॥छ।
तेसिं च नंदनिउत्तासवाराणं मझे पिट्ठओ चंदगुत्तस्स पहुत्तो एगो आसवारो । तं च दद्रुण चणक्को चंदगुत्तं भणइ - 'रे इमस्स पउममणीसंडमंडियस्स सरोवरस्स मज्झे निबुड्डाहि' । तओ तेण तहेव कए चाणक्को सरोवरतीरट्ठिओ समाहिं काउमाढत्तो । एसो य नंदसवारो तं दटुं भणइ - 'कप्पडिया ! तए एत्थं एगो जुवाणगो न दिट्ठो ?' तओ चाणक्को 'हुं हुं'ति कुणंतो अंगुलीए तस्स दाएइ सरोवरमझं । तओ सो घोडगं मोत्तूण पाणियपविसत्थं साउहमुत्तारिउमाढत्तो । चाणक्केणाऽवि तस्सेव खग्गं घेत्तूण वक्खित्तचित्तस्स छिण्णं सीसं । तओ हक्कारित्ता चडाविओ तंमि घोडए चंदगुत्तो पुच्छिओ यऽणेण -