________________
૧૦૦
-જન યુગ–
તા. ૧-૧-૩૪.
,
તેઓ પણ કરણીના આલબને જરૂર કંઇને કંઈ કાયદે તારવે-એ શુભ હેતુ પણ એમ આજ્ઞા આપવામાં સમાએલો છે.
પુનઃબત ગડગડે છે. તેથી જુવાન વર્ગો અથવા તે તેની શક્તિ જ્ઞાન પ્રાપ્તિમાં
એકવાર ફરીથી મુનિ સંમેલન અમદાવાદના આંગણું પાછી ધકે તેમ નથી એવા માટે કરણીનું સ્વરુપ સમજ્યા
મળવાના સૂર સંભળાય છે. છાપામાં આવેલા રીપોર્ટ પરથી વગર ગમેતેમ હાંકયે રાખવાનું નથીજ. અવસ્થ તેઓએ દરેક
સંમેલન સબંધી ઈમારત ચણવી એ કાચા પાત્રમાં પાણી ક્રિયા પાછળ શું ભાવ રહ્યો છે એ જાણવાની સંકેદારી રાખવી
ભરવા સમાન છે. છતાં વર્તમાન કાળની આ ખાસ જરૂરીયાત ઘટે છે, ત્યારે સાચો આનંદ સમજશે.' ' '
સબંધના આ સમાચાર સા કાઇને આનંદજનક થઈ પડે એ : વળી એ સારૂ આજે સાધનની સાનુકળતા થઈ છે.
સમજાય તેવું છે, ચિરકાળની ભાવનાને હવે ફળ બેસે તો સામાન્ય ફક્ષાના અભ્યાસીને પણ સમજતાં મુલી ન નડે તેવા પ્રકાશને થતાં ચાલ્યા છે. ઉકત એ માટે લાગણી
સારું. પરિણામ પ્રતિ રજમાત્ર અંગુલીનિર્દેશ ક્યાં વગર પ્રગટાવવાની અગત્ય છે. એ વાત મન પર લેવાની આવશ્યકતા છે.
હાર્દિક ભાવથી એટલું જ કહીએ કે એકવાર સાધુ મહારાજે આજની વર્તમાન સ્થિતિ અસહ્ય છે. સમાજના અરસપરસ મળશે ને છુટથી વાર્તાલાપ કરશે તે પણ ન મોટા ભાગમાં જેટલું લક્ષ્ય અલંકાર ને શણગાર રક્ષણમાં સમાજને એ મહાલાભદાયી થઈ પડશે. કાળુન માસનું એ અપાય છે તેને એક આની ભાગપણ જ્ઞાનના સાધને પુસ્તક 'ન સાચું નિવડે એજ શુભેચ્છા. આદિની સાચવણીમાં નથી અપડતા. સાડીપર ડાઘ પડતાં જીવ આ તે સાધુ સંમેલન માટેની વિચાર માળા ! પણ બળે છે, પણ પચ પ્રતિક્રમણના પાના ઉડી જતાં જરા ઊંત શ્રાવકાની પરિષદ કયારે ? આપણા મોટેરાઓની અભિલાષા સરખું પાનું થતું નથી ! આ નવાઈ ભર્યું નથી ? કયાં હજુ સામાન્યરીતે એવી મનાય છે કે ધણી ખરી મહત્વની બાબતે જ્ઞાનના મૃથ્ય નથી અંકાયા ત્યાં એના રટણ-કિંમત કે પણ આમવર્ગની જાણમાં આવે તે પૂર્વે અને કઈ રીતે તેને મનનની વાત કયાં કરવી રહી? જયાં હજુ શ્રીમદ્દ હેમચંદ્ર આડે અવળે નીકાલ કરી નાંખવે. એવી વાત બહુ મારિક ઉપાધ્યાય શ્રી યશોવિજયજીના લખાણે વસા. ચચાંય તે એમાં રસકસ બહુ પેદા થાય છે, કેટલીકવાર રસાવવાની અભિરુચી નથી જમી ન્યાં એવા સંખ્યાબંધ કસીથી વાત કળાઈ જય છે ને નકસાન ખમવા વારે આવે છે. સાહિત્યના સંગ્રહકાર મોહનભા'ના પ્રયાસનું મુલ્ય કયાંથી આ મંતવ્ય કેટલે અંશે સાચું છે એ તે અનુભવીએ અંકાવાનું ? ગુર્જર કવિઓ ના ભાગે શું ચીજ છે એનું
કહી શકે ! પણ એટલું તે છાતી ઠોકીને કહી શકાય કે આવી હતું જ્યાં ભાન નથી ત્યાં એ વસાવવાનું મન થાય ? એ વલણ ધારણ કરવાથી આપણે ઘણું ગુમાવ્યું છે, બીજ સવાલે સારૂં તા. પ્રથમ જ્ઞાનપિપાસા જાગ્રત કરવી પડશે.
બાજુ પર રાખી માત્ર તીર્થના કે સંબંધી વિચાર કરીશું ---મોહનલાલ ચાકી તો ચોકખ જણાશે કે આપણને આ રીત પારાવાર = = == =
== = = =
હાનિ પુગી છે. જેવો દેશકાળ વર્તતો હોય તેવા સાધને સજવા श्री जैन श्वेतांबर कॉन्फरन्स. ઘરે પણ સમાજધુરિણાને કાને કેમ જાણે આ વસ્તુ પહેાંચીજ स्टेन्डिंग कमिटीना सभासदोने
નથી એવું જણાય છે. દિન ઉમે છાપામાં કાલ ભરી
લખાણ આવતાં છતાં ‘ગોળ કુલ્લીમાંજ ભંગાયો લય છે.” વિજ્ઞ.
પરિણામે પરંપરાના હકંકાપર કાયમના માટે પાણી ફરી सविनय निवेदन के आप आ कॉन्फरन्सनी ऑल
વળે છે જે પછી લખના આંધણ મૂકતાં છતાં સુધરતું નથી. આ
યુગ “પ્રેસ અને પ્લાફાર્મસ' ને કહેવાય છે એટલે પોતાના । इन्डीआ स्टेन्डींग कमिटीना सभ्य छो ते बीना आपने |
લકકા માટે જેએ દલીલપૂર્વક છાપામાં લખે અને જોર શોર मुविदित छे. बंधारण अनुसार दरेक सभासदे ओछामां ર્વક આમ વર્ગના સંગીન ટેકા સાથે ભાષણ આદિના
ओछा रुपीया पांच श्री सुकृत भंडार फंडमां आपवा ।। જાહેર આંદોલનોથી જનતાને જાગ્રત કરે તે જરૂર પિતાને A आवश्यक छ. तदनुसार आपनो चालु एटले संवत् १९९० ॥
કેસ મજબુત બનાવે છે એટલું જ નહિં પણ વિજયશ્રી વવા
ભાગ્યશાળી બને છે. અફસેસની વાત એ છે કે જન સમાજ नी सालनो फाळो तुरत मोकली आपवा विनंति छे...
ના અગ્રગણ્ય આ ચીલે ચાલવા કમ પાછા કદમ ભરે છે તે જાયવાહી સમિતિના રાય બનનાર મા ાો વર્ષ | સમજાતું નથી.’ આ વીસમી સદીમાં પણ ઘણાકને સેળમીના ॥ शरु थतां चार मासमां दरेक सभासदे भरी आपबो
ને ઈ ઉપાયોથી કામ ઉકેલવાના મત છે ! એ ઉપાયથી કદાચ T U r સારી છે. મા છે વેર બાપનો દાટો તુરત , તા રા પણ કરવા નથી
સોળમી સદીમાં અવશ્ય લાભ થયો હશે ! પણ વીસમીમાં
! વધારામાં પસાનાં પાણી न मोकली आपवा गोटवण करशो.
છે ને હકકનાં લીલામ થયાં છે ! હતું તેમાંથી ગુમાવાયું છે ! અને ली. श्री संघ सेवको,
| એવી વિચિત્ર આંટીઘુટીના વમળમાં ફસાવું પડયું છે કે
છે. જેમાંથી આજે વર્ષો થયા છુટાતું નથી ! શત્રુંજય સંબંધી ૨૦, પુની, | Torછો મા રાય ઇ. || દાખલજ આ માટે પુરતા છે. સાઠ હજારને ચાંલે કપાળે | કુંચ રૂ. | મંત્રટાઢ મrurનrg aff U ચેટયા છતાં શિવની દહેરીને પ્રશ્ન સામે ખડે છે;
નિજ મદા મંત્રીગો. ૧ અને બીજાયે સવાલ ઉઠવા પામ્યા છે. કેસરીયા માટે ચ=== == ===== ==== =ë
(અનુસંધાન ૫૪ ૧૦૧)
