Heersaubhagya Mahakavyam Part 03

Author(s): Devvimal Gani, Sulochanashreeji
Publisher: Kantilal Chimanlal Shah

Page 316

सर्ग १६ श्लो० १४१]
हीरसौभाग्यम्
७६५
લેકાર્થ
શત્રુજ્ય ઉપર અનંતા તીર્થકરો, વિશુદ્ધ આશયવાળા અનંતા મુનિએ, શુકલ ધ્યાનરૂપી અગ્નિ વડે ઈંધણના જેવાં કર્મોના સમૂહને ભસિમભૂત કરીને સિદ્ધિગતિને પામ્યા છે; તેથી તે જગતમાં સિદ્ધક્ષેત્ર” નામથી પ્રસિદ્ધ છે. તે માટે હે ભવ્યજી, તમે મેક્ષાભિલાષી હોય તે પુરુષના સંગને ઇચ્છતી મુક્તિ, સ્વયં સિદ્ધક્ષેત્રમાં આવીને વસી છે, માટે આ સિદ્ધાચલની ઉપાસનામાં તત્પર બને”. છે ૧૪૦ છે
इत्यद्वैतप्रभावं विमलशिखरिणो भाषमाणो विशिष्य
श्रीमत्प्राचीनसूरीश्वर इव भगवानङ्गभाजां समाजे। सिद्धक्षेत्रेऽवतस्थे कतिचन दिवसान्कि न सिद्धो भविष्णुः
स्वेन श्रीतीर्थभर्तुः पदपरिचरणानन्दसान्द्रो मुनीन्द्रः ॥१४१॥
मुनीन्द्रो हीरविजयसरिः कतिचन कियत्संख्याकान् दिवसान यावत्सिद्धक्षेत्रे श्रीशत्रजयशलोपरि विमलगिरिम् । 'उत्तिनिलउ सित्तुंजो सिद्धखित्तपुंडरीउ' इति शत्रुजयकल्पेऽभिधानानि । अवतस्थे अवस्थितिं कृतवान् । वार्धकात्पुनः पुनश्चढितुमुत्तरीतु शक्यभावात्तदधित्यकायामेव तस्थिवानित्यर्थः । उत्प्रेक्ष्यते-स्वेनात्मनापि सिद्धानां क्षेत्रत्वेन सिद्धो मक्तात्मा भविष्णन भवनशीलेन अपित काकृत्या सिद्धो भवितव । अथ वा विद्या षधीविविधसिद्धिभिः कृत्वा सिद्धपुरुषो बुभूषुर्न अपि तु सर्वसिद्धिमान भवितुमिच्छरेव । यद्यपि विद्यामन्त्रादीनां साधूनां प्रयोजन नास्ति, तथापि कदाचिदपि समयानुसारेण प्रयोजनमपि भवेत् । अथ वा पूर्वादिषु सर्वस्यापि सद्भावात् ज्ञेयस्वरूपमपि सर्व भवेत् । किंलक्षणो मुनीन्द्रः। श्रीभित्रैलोक्यैश्चर्यलक्ष्मीभिः कलितस्य तीर्थभर्तुः ऋषभदेवस्य पदयोश्चरणयोः परिचरणा उपासना तया हेतुभूतया य आनन्दः परमाणादस्तेन सान्द्रो मेदुरः। स्निग्ध इत्यर्थः । किंभूतः पुनः। भगवान जगत्पूज्यः । पुनः किं कुर्वाणः । श्रीमान सातिशयज्ञानाश्चर्य कृल्लब्धिलक्ष्मीयुतः प्राचीनः प्राक्तनः सूरीश्वर इवाङ्गभाजां यात्रिकजनानां समाजे सभायां विमलशिखरिणः पुण्डरीकाक्रेरिति पूर्वव्यावर्णितप्रकारेण प्रभावं महिमान विशिष्य विशेषप्रकारेण भाषमाणः प्रकाशयन् ।
પ્લેકાથ
સિદ્ધક્ષેત્રમાં ઋષભદેવ ભગવાનનાં દર્શનવાદનથી જેમનું મન આનંદમગ્ન બન્યું છે તે જગદ્ગુરુ હીરવિજયસૂરિજીએ યાત્રિકોની સભામાં પૂર્વાચાર્યની જેમ વિમલાચલનો અદભુત