________________
चतुर्थस्तुतिनिर्णयशंकोद्धारः
२५७
अस्य नावार्थः -- नमस्कार सिमरुय इत्यादि पाठपूर्वक, नमस्कार लक्षण, करणनूतकरीने क्रियमाण नमस्कार, जघन्यवंदना, होय. पाठक्रियाना अल्पपणाथी, उत्कृष्टादित्रणनेद एवं कहीने पण प्रथम जघन्यनुं कथन करधुं ते यादि शब्दनो प्रकारार्थ होवाथी पुष्ट नथी. ए जघन्य चैत्यवंदना तथा दंमक अरिहंतचेइयाणं इत्यादि वली थुबे ते प्रसिधबे. ते बेजनुं युगल जोमनुं प्रथवा तेज दंमकस्तुतिनु जोमलुं ते दंमकस्तुति युगल कहेवाय इहां प्राकृतभाषा होवेकरीने, प्रथमाविनक्तिना एकवचन अथवा तृतिया विभक्तिना एक वचननो लोप जाणवो. ए मध्यमपाठ क्रिया ना होवाथी मध्यम चैत्यवंदना, ए व्याख्यान, ए कल्पनाप्यनी गाथाने अंगीकार करी करेबे, ते कहेते. निश्राकृत प्रनिश्राकृत सर्व जिनमंदिरमां त्रण थुनी चैत्यवंदना करवी जो सर्व जिनचैत्योमां त्रण थुइनी चैत्यवंदना करतां घणो काल लागशे एम जगाय ने जिनचैत्य घणां होय त्यारे एक एक जिनचैत्यमां एकेक थुनी चैत्यवंदना करे. एहेतुथी दमकना अवसानमां एक एक स्तुतिदिजीए ते दंगक स्तुतिरूप युगलथाय अन्य एम कहे. दंमक, शक्रस्तवादिक पांचकरीने अने स्तुतियुगलकरी संकेतनाषा करीने स्तुतिच्यार रुढीए करीने जो चैत्यवंदना करे ते
33
