________________
५१४
परिजेदः १३ आपणे जली रीते बाराधवा; एम परंपराए मिथ्यात्वनी वृद्धि तथा मिथ्यात्व स्थिरीकरणादिक प्रसंग थाय, ए प्रत्यक्ष देखीए लिए. इह लोकना फलने अर्थे आराधे तेनुं फल कहे , तथा इह लोकना फलने अर्थे पण यदादिक अाराधनाराने पण परलोकमां समकित पामवंडकर थाय: जे माटे का के बीजा जीवोने जे मूर्ख मिथ्यात्व उपजावे, ते प्राणी मूर्ख आत्मा ते निमित्त वडे करीने समकित नही पामे, एवं केवली नगवंते कयुं डे. वली दृढ समकितवंत रावण कृष्णादिके विद्यादिक था. राधन करयां, ते समये बीजा धर्म थकी अरिहंतना धर्मर्नु अतिशयपणुं सर्व प्रसिपणे करीने हतुं; तेमणे जो कोई अपवादपदे एटले.कारणे विद्या बाराधन करी तेवा ते. मनुं पण आलंबन कर ते योग्य नथी, जे माटे कां के, जे पडतां बालंबन करे ते मिथ्यादृष्टि जाणवा. बने जे समकित दृष्टि ने तेमने वली चढति प्रकृति जा. णवी ॥ ए पाठ श्राइप्रतिक्रमणसूत्रवृत्तिमा संका कंखा विगिहा एगाथानी व्याख्यामां .ए पाठमां यद यदिणीना साधारण अाराधनथी मिथ्यात्व प्रसंग दोष कह्यो, पण ते सम्यग्दृष्टी यद यक्षिणी जाणवां: केमके ग्रंथ. कारे लोकोत्तर मिथ्यात्वने अधिकारे पूर्वोक्त पाठ लख्यो बे, तेथी लौकिक यद यक्षिणी संनव न थाय, ने पूजा
