________________
चतुर्थस्तुतिनिर्णयशंका झारः ६१ अर्थः ॥ श्रुतदेवीनी अाशातना करवाथी अतिचार क्रिया पूर्वनी पेठे जाणवी, श्रुतदेवीनी आशातना केम लागे ते कहेडे, श्रुतदेवता जगवंतनी जे वाणी ते नथी, बेतो शुं करेले ? एहनी शी समर्था डे, एम कहे तेने एम कहीये के तीर्थकरनो अागम तेनिश्चे अधिष्टिायक विना नथी, एटले ए श्रुतदेवी जिनेंनी वाणी महा समर्थने, ए कांश नथी करती एम पण न जाणवं, केमके जे नव्य प्राणी एने शुन मनथी बालंबन करीने धारे . तेना कर्मक्ष्य थाय; ए पाठमां श्रुतदेवीना प्रालंबनथी कर्मनो क्ष्य दर्शाव्यो तेथी नत्सर्गे जिनवाणीनाज संनव थाय तेमज श्री अाराधनापताकामा कडंडे.
ते पाठः ॥ जादिठिदाणमित्तेण देईपणईणनरसुरसमिहिं सिवपररकंशाणा रयाणदेवीताइनमो॥
अर्थ ॥ जे दृष्टि देवामात्रे करीने प्राणामां रक्त एवा प्रणीत पुरुषोने नर सुरनी झवित्रापे,अने मोदनुं राज्य आपे, ते श्रुतदेवीने नमस्कार थान ॥१॥ए पाठमां नरसुरसमृद्धि अने मोदनी आपनारी श्रुतदेवी कही, ते जिनवाणी रूप श्रुतदेवी जाणवी. अन्यथा अन्यदेवदेवी प्राणीयोना नाग्योदय विना कशं प्रापवाने समर्थ नथी, तो नर सुर समृद्धि तथा मोदनं राज देवाने समर्थ क्यांथी होय? अपितु नहींज होय, पण इहां कोई कहेशे