________________
चतुर्थस्तुतिनिर्णयशंकोझारः. ५२३ कहीए॥॥॥ इहां वादी प्रश्न करेले के जेम वैद्यादिकने व्याधि प्रतिकारादिक अर्थे एटले नपधादि कारण माटे धन नोजन वस्त्रादिके करीने बहुमान करे, तेम समकित धारी प्रनाववंत यद यदिण्यादिकने पणइहलोक फलने अर्थे पूजे जाचे तेमां शो दोष? मिथ्यात्व तो मोदना देनारा ए बे, ए बुझिए पाराधे तो थाय; काने के, अदेवमां देव बुद्धि एटले जे देव नथी तेने देव माने, कुगुरुने गुरु माने, अधर्मने वली धर्म बुझिए माने,त्यारे मिथ्यात्व बे. वलि सांजलीए गीए के, निर्मल जे दृढ समकितवंत रावण कृष्ण श्रोणिक अजय कुमारादिक, ते पण शत्रुने जीतवा पुत्रादिकप्राप्तिादिइह लोक कार्यने अर्थे विद्या देवतादिकोनुंआराधन कस्युं, तो इह लोक कार्यने अर्थे याददिक आराधन करवामां शुं मिथ्यात्व ठे? एवं कहे तेने आचार्य कहे , तुं कहे ते सत्य बे; तत्वबुझिए विचार करीए त्यारे तो अदेवने देवबुझिए मानिए तेज मि थ्यात्व; तोपण श्रावकोने इह लोकने अर्थे यदादिकनुं थाराधनकरQ वर्जबुंज, कारण के तेथीप्रसंगादिक अनेक दोषनो संनव बे, केमके हमणांना कालमा प्राये घणा जीवनोला वक्र बुध्विाला.ते एम विचारे जे,आनिर्मल दृढ समकितवंत महात्मा पण यदादिक अन्य देवने था. राधे ने तो, निश्चे ए देव पण मोद अापता हशे, ते माटे
