________________
चाणक्याची जीवनकथा
नोकराला बोलाविले. त्याला त्या विषारी गंधाचा वास घ्यायला लावला. नंतर त्याला सुगंधी जलाने स्नान घातले. दिव्य माला व आभूषणे चढविली. मंद वाद्यांच्या सुरात त्याला पंचपक्वान्नाचे भोजन खाऊ घातले. चाणक्याचे भविष्य खोटे ठरण्याची वाट बघू लागला.
पूर्वी कधी न अनुभवलेल्या त्या सुखोपभोगांनी, त्या नोकराच्या डोळ्यांवर झापड आली. 'मी आता झोपतो', असे म्हणून तो तेथेच झोपी गेला. त्या झोपेतून पुन्हा तो उठलाच नाही. स्वत:च्या डोळ्यासमोर घडलेली ही हकिगत पाहून, सुबंधूला आपले भविष्य कळून चुकले. मनात नसतानाही बळेबळेच दीक्षा धारण करून, तो एकटाच विमनस्कपणे विहार करीत राहिला.
१२४
