Tattvanushasan

Author(s): Nagsen, Amrutlal Kalidas Doshi
Publisher: Jain Sahitya Vikas Mandal

Page 56

પંચમ અધ્યાય
यस्तु नालम्बते श्रौतीं भावनां कल्पनाभयात् ।। सोऽवश्यं मुह्यति स्वस्मिन् बहिश्चिन्तां बिभर्ति च ॥५॥१४५॥
જે શ્રોક્ત ભાવનાનો કાલ્પનિક ભયથી આલંબન લેતો નથી તે આત્માના વિષયમાં અવશ્ય મોહ પામે છે અને બાહ્ય ચિંતાને ધારણ કરે છે. (પરવસ્તુના અશુભ ધ્યાનમાં પડી જાય छ.) ॥ ५॥ १४५॥
तस्मान्मोहप्रहाणाय बहिश्चिन्तानिवृत्तये। स्वात्मानं भावयेत् पूर्वमैकाव्यस्य च सिद्धये ॥६॥१४६॥
તેથી મોહના નાશ માટે, બાહ્ય ચિંતાની નિવૃત્તિ માટે भने यतानी सिद्धि माटे स्वात्माने भाव ॥ ६ ॥ १४६॥
શ્રુત ભાવના तथा हि चेतनोऽसंख्यप्रदेशो मूर्तिवर्जितः । शुद्धात्मा सिद्धरूपोऽस्मि ज्ञानदर्शनलक्षणः ॥७॥१४७॥ नान्योऽस्मि नाहमस्त्यन्यो नान्यस्याहं न मे परः । अन्यस्त्वन्योऽहमेवाहमन्योऽन्यस्याऽहमेव मे ॥ ८॥१४८॥ अन्यच्छरीरमन्योहं चिदहं तदचेतनम् । अनेकमेतदेकोऽहं क्षयीदमहमक्षयः ॥९॥१४९॥ अचेतनं भवेन्नाहं नाहमप्यस्त्यचेतनम् । ज्ञानात्माहं न मे कश्चिन्नाहमन्यस्य कस्यचित् ॥१०॥१५०॥ योऽत्र स्वस्वामिसम्बन्धो ममाभूद्वपुषा सह । यश्चैकत्वभ्रमस्सोऽपि परस्मान्न स्वरूपतः ॥११॥१५१ ॥