________________
જેનામાં રહ્યો હોય તેની જ ઓળખાણ કરવી પડે.
ચારિત્રગુણની પૂજા કરવી હોય તો શી રીતે થાય? તે કાંઈ થોડો પકડી શકાય? તે તો એરૂપી છે. તે ચારિત્રગુણની પૂજા કરવી હોય તો તે ચારિત્રગુણના ધારક ચારિત્રધર મુનિની જ પૂજા કરવી જોઇએ.
હવે જો શબ્દને ગુણ માનીએ તો તેને પણ અરૂપી માનવો પડે. તેને ન પકડી શકાય તેવો માનવો પડે.
પણ શબ્દની જુદી જુદી અસરો જે અનુભવાતી હતી, તેનાથી શબ્દને અરૂપી માનવામાં વાંધો આવતો હતો. જ્યારે તે વિદ્વાન પંડિતે જૈન શાસ્ત્રનું વાક્ય વાંચ્યું ત્યારે તે નાચવા લાગ્યા. કારણ કે જૈન ધર્મે શબ્દને પુદ્ગલ દ્રવ્ય રૂપે માન્યું છે. એટલે કે તેને પકડી શકાય તેવો રૂપી માન્યો છે. અને તેમ માનવાથી તમામ વાંધાઓ દૂર થઈ જતાં હતા.
આજે પણ રેડિયો, ટી. વી. ઓડિયો કેસેટ, ટેલિફોન વગેરે વૈજ્ઞાનિક સાધનો એ શબ્દને સ્પષ્ટ પણે પકડ્રયો જ છે. અને તે રીતે જૈન ધર્મની “શબ્દ એ પુદ્ગલ દ્રવ્ય છે પણ ગુણ નથી' તેવી વાત સો ટકા સાચી છે તેમ સિદ્ધ કર્યું છે.
આપણા પરમાત્મા સર્વજ્ઞ હતા, જે વસ્તુ જેવી છે, તેનું તે જ રીતે વર્ણન કરનારા હતા. તેમાં હવે સહેજ પણ શંકા શી રીતે રહે ? અન્ય ધર્મના પ્રણેતાઓ પણ જે સત્યોને જણાવી શકયા નથી, જે સત્યોને સાબિત કરવા માટે વૈજ્ઞાનિકોને પ્રયોગશાળામાં અનેક માનવ કલાકો વેડફીને અબજો રૂપિયાના ખર્ચ કરવા પડે છે, છતાં પણ જેઓ મેળવી શકતા નથી તે સત્યો પરમાત્માએ પોતાની યોગ સાધના દ્વારા એક પણ પૈસાના ખર્ચ વિના જાણીને જગતની સામે રજૂ કર્યા છે. કેવા ભાગ્યશાળી આપણે બધા છીએ કે આપણને આવા સર્વજ્ઞ પરમાત્મા અને તેના સત્યભરપૂર શાસ્ત્રો અને તેમનું સર્વજીવહિતકર શાસન પ્રાપ્ત થયું છે !
પેલા વિદ્વાન્ પંડિત તો જૈનશાસ્ત્રની વાતો વાંચીને એટલા બધા આનંદથી ગાંડા બની ગયા કે વાત ન પૂછો. ગ્રન્થ માથે લઈને નાચવા લાગ્યા. પણ ખૂબ દુઃખની વાત છે કે આપણને ગળથૂથીમાં આવાં અદ્ભુત શાસન, શાસ્ત્ર અને સર્વજ્ઞ ભગવંત મળ્યા હોવા છતાં આપણે તેની કદર કરી શકતા નથી. તેનું મહત્ત્વ સમજી શકતા નથી. અને અર્થ-કામમાં પાગલ બનીને કિંમતી સમય વેડફી રહ્યાં છીએ. હવે જાગીએ. રોજ ઓછામાં ઓછો અડધો કલાક પણ જૈન ધર્મના સિદ્ધાન્તોને સમજવા માટે કાઢીએ. '
