________________
તીર્થકર તરીકેના ભવમાં પણ સ્ત્રીનો દેહ ધારણ કરવો પડયો. મલ્લિકુમારી તરીકે સ્ત્રીના દેહે તેમનો ઉછેર થયો.
માયા કરવાથી સ્ત્રીનો અવતાર લેવાનું નક્કી થાય છે. અરે ! માયા તો તિર્યંચગતિનું આયુષ્ય બંધાવે છે. માયા કરવાથી કૂતરા - બિલાડાના અવતાર લેવા પડે છે.
અરે ! માયા કરવાથી આ ભવમાંય મિત્રતાનો નાશ થાય છે. મિત્રવર્તુળમાં આપણા વિષે શંકા પેદા થાય છે. તેમને આપણામાંથી વિશ્વાસ ઊઠી જાય છે. પરિણામે એકલવાયું જીવન જીવવાની પરિસ્થિતિ પણ ક્યારેક પેદા થાય છે. અનેકોની વચ્ચે વસવા છતાં હુંફ કોઈનીય મળતી ન હોય તેવી દશામાં જીવવું પડે છે. તે જીવન પણ મરંણ કરતાંય વધારે અકારું લાગે છે. માટે કદીય આ માયા નામનું પાપસ્થાનક સેવાઈ ન જાય તેની કાળજી રાખીએ.
(૯) લોભ : સર્વ પાપોનું મૂળ લોભ છે. બધા પાપોનો બાપ જો કોઈ હોય તો તે લોભ છે. જેના જીવનમાં લોભ આવ્યો; તેના જીવનમાં ક્યા પાપો નથી આવતા ? તે પ્રશ્ન છે !
ભગવાન બનવા સુધીની ઊંચી કક્ષાએ પહોંચી રહેલા આત્માઓને પણ આ લોભ દોષ પછાડે છે.
ક્રોધ, માન, માયાને ખતમ કરવા છતાંય લોભ ખતમ થતો નથી. શાસ્ત્રીયભાષા પ્રમાણે નવમા ગુણસ્થાનકના અંતે ક્રોધાદિ ત્રણ કષાયોનો સંપૂર્ણ નાશ થવા છતાંય લોભ તો સંપૂર્ણ નાશ પામ્યા વિનાનો જ રહે છે. તે તો દશમા ગુણસ્થાનકે નાશ પામે. કેટલી બધી તાકાત આ લોભ રૂપી કાતિલ દોષની ! કે જેનો નાશ કરવા માટે આત્માએ ઠેઠ સુધી મહેનત કરવી પડે !
આ લોભ નામનો દોષ ડાયાબીટીસના રોગ કરતાં ય વધારે ભયંકર છે ! જેમ ડાયાબીટીસ જેને થયો હોય તે વ્યક્તિને બાકીના રોગો મટે નહિ. ઘા ઉપર રુઝ આવે નહિ. ડાયાબીટીસને કંટ્રોલમાં લાવ્યા સિવાય કોઈ ઑપરેશનાદિ થઈ શકે નહિ. તેમ આ લોભ નામના દોષને કંટ્રોલમાં લાવ્યા સિવાય અન્ય દોષોનું ઑપરેશન ન થઈ શકે. દૂર થયેલા તે દોષો પાછા આવીને ઊભા રહે. આપણે શરીર ઉપર જે કારમી આસક્તિ અનુભવીએ છીએ, તે પણ શું આ લોભ નામનાં દોષના પ્રભાવે નથી?
વાસણમાં જયાં સુધી ખટાશ જામેલી હોય ત્યાં સુધી, તેમાં ગમે તેટલું દૂધ ભરવામાં આવે તો તે ફાટી જ જાય, પણ દૂધ રૂપે ટકી ન શકે. તેમ લોભદોરૂપી ખટાશથી યુક્ત આત્મા રૂપી વાસણમાં ગમે તેટલું ગુણ
