________________
શક્તિઓનું તેમને અજીર્ણ થતું નથી. બલ્લે તેઓ આ શક્તિઓનો સન્માર્ગે ઉપયોગ કરીને વિશેષ પુણ્યવાન બનતા હોય છે. વળી ક્યારેક પાપકર્મના યોગે તેમની આ શક્તિઓ છીનવાઈ જાય તો તેઓ દીન કે રાંકડા બનતા નથી. પરન્તુ તેવા સમયે તેઓ વિશેષ ધર્મવાનું બનતા જણાય છે.
અંજના-સીતા વગેરે ઉપર દુઃખના ડુંગરા તૂટી પડ્યા તો ય તેવા સમયે તેઓ દીન-બનવાના બદલે ધર્મમય જ બન્યા હતા ને? અનેક લબ્ધિઓ . પેદા થવા છતાં ય સનત રાજર્ષિના કે આનંદઘનજીના જીવનમાં કેવી નિરહંકારિતા દેખાતી હતી !
(૩) પુણ્યના અનુબંધના ઉદયવાળા જીવોને ઈન્દ્રિયોના તુચ્છ ભોગસુખોમાં કે તે ભોગસુખોને પ્રાપ્ત કરાવનાર સામગ્રીઓ રૂપી અધિકરણમાં પ્રાયઃ રસ હોતો નથી. આંધળું અનુકરણ કરવાની તો તેમને પ્રાયઃ ઈચ્છા જ થતી નથી. તેઓને તો રસ હોય છે પોતાના અંતઃકરણની શુદ્ધિમાં. અને તેથી જ જયારે વિપરીત પ્રવૃત્તિ કરવી પડે ત્યારે તેમનું મન રડતું હોય છે.
(૪) પુણ્યના અનુબંધના ઉદયવાળા જીવોને દેવ-ગુરુની ભક્તિ કરવા દ્વારા સ્વચ્છ બુદ્ધિ પ્રાપ્ત થતી હોય છે. આવી બુદ્ધિના પ્રભાવે પ્રાયઃ તેમનું મગજ બરફથી પણ વિશેષ ઠંડું અને તેમનું હૃદય માખણથી ય વધારે કોમળ રહેતું હોય છે. કદાચ કઠોર કે ગરમ થઈ જવાય તો પણ તેનો તેમને ત્રાસ રહેતો હોય છે. '
(૫) પુણ્યના અનુબંધનો ઉદય જીવોની દષ્ટિમાં ધરમૂળ પરિવર્તન લાવી દે છે. તેની નજર શરીર તરફથી ઊઠીને આત્મા તરફ જાય છે. આ લોકની ચિંતા-ફિકર થવાના બદલે હવે પરલોકની ફિકર શરૂ થાય છે. સ્વાર્થી રહેણીકરણી દૂર કરીને તે પરાર્થરસિક બનવા લાગે છે. પરમપદ તેને પ્યારો લાગવા માંડે છે.
(૬) પુણ્યના અનુબંધનો સતત ઉદય ચાલતો હોય તેવા આત્માઓનું જીવન પ્રાયઃ જન્મથી શુદ્ધ હોય છે. અથવા આવા જીવોથી કદાચ પાપ થઈ જાય તો તેઓ તે પાપની શુદ્ધિ કર્યા વિના રહી શકતા નથી. આમ, તેઓ કાં જન્મશુદ્ધ હોય છે કાં પાપશુદ્ધ હોય છે.
વળી ડગલે ને પગલે આવા જીવોમાં જાગ્રતિ દેખાતી હોય છે. પાપનો ડર તેમને સતત સતાવતો હોય છે. છતાં પાપ થઈ જાય તો પ્રાયશ્ચિત્ત કરવા તેઓ દોડી ગયા વિના રહેતા નથી. ,
આવા પુણ્યના અનુબંધના ઉદયવાળા જીવોમાં શાલિભદ્ર, પેથડશા,
