________________
ખોરાકથી તેને શરીર બનાવવું પડે છે. અને પછી બનાવેલ તે શરીરના લાલન-પાલન અને પોષણ માટે તેને અઢારે ય પાપો કરવા પડે છે. પરિણામે દુર્ગતિમાં ભમવું પડે છે.
જો શરીર જ ન હોય તો સંસાર ઊભો રહે ખરો ? શરીર તો આ સંસારનો - અઢારે ય પાપોનો પાયો છે. આ શરીર વળગ્યું છે આપણને આપણી પહેલા સમયે આહાર કરવાની ભૂલના કારણે ! આ તો “પઢવા ગયા નમાઝ અને મજીદ કોટે વળગી” તેવો ઘાટ થયો !
માટે જ ખાવા-પીવાની કારમી આસક્તિઓને તોડવાનો આ ભવમાં અભ્યાસ કરવો જોઈએ. વારંવાર તપ કરવો જોઈએ. તપ કરવાની સાથે આહારસંજ્ઞાને તોડવાનું લક્ષ પણ રાખવું જોઈએ.
આવા અત્યંત સૂક્ષ્મ અસંખ્યાતા સમયો ભેગા થાય તેને એક આવલિકા કહેવાય.
કોઈપણ સંસારીજીવ જન્મ લીધા પછી ઓછામાં ઓછું આવી ૨૫૬ આવલિકા તો જીવે જ. તે પહેલાં તો કોઈનું યં મોત ન થાય.
આ ૨પ૬ આવલિકા એ નાનામાં નાના ભવનું માપ હોવાથી એક ક્ષુલ્લક (નાનો) ભવ તરીકે પણ પ્રચલિત છે.
સશક્ત યુવાનના એક શ્વાસોશ્વાસમાં આવા સાડા સત્તર (૧૭) ક્ષુલ્લક-ભવ પસાર થઈ જાય છે.
આપણને જે લીલ-ફંગ વગેરે દેખાય છે તેમાં રહેલા જીવોનું આયુષ્ય સામાન્યતઃ ક્ષુલ્લકભવ જેટલું હોય છે. આપણા એક શ્વાસોશ્વાસ દરમ્યાન તે આત્માઓએ ૧૭ વાર જન્મ-મરણ કરીને અઢારમી વાર જન્મ લઈ લીધો હોય છે. આવા તો અનંતા ભવો તેમના નિગોદ અવસ્થામાં જ વીતી જતાં હોય છે.
૪૮ મિનિટમાં સામાન્યતઃ ૩૭૭૩ શ્વાસોશ્વાસ થતાં હોવાથી નિગોદના જીવોને (૩૭૭૩ x ૧૭) ૬૫૫૩૬ ક્ષુલ્લકભવ થઈ જાય છે.
૪૮ મિનિટ દરમ્યાન ૧,૬૭, ૭૭, ૨૧૬ આવલિકા પસાર થાય છે. જેમાં દરેક ભાવ ૨૫૬ આવલિકા પ્રમાણ હોવાથી ૬૫૫૩૬ ક્ષુલ્લકભવો નિગોદના જીવોના પૂરા થઈ જાય છે.
જ જ ર જ જે ૧૨૯
