Suvas 1939 09 Pustak 02 Ank 03

Author(s): Suvas Karyalay
Publisher: Suvas Karyalay

Page 6

૧૦૮ સુવાસ : આષાઢ ૧૯૯૫
લાગશે એવી હરનિશ વર્ષોં હિ લાગે; અંધાર પછી ઉષા જેવી સેાહામણી જણાશે એવી સતત ઉષા નહિ જણાય.—એમ સુખમાંથી દુઃખમાં અને દુઃખમાંથી સુખમાં વિચરતા માનવી જેવા વિશુદ્ધ બનશે એવા સદૈવ સુખી કે સદૈવ દુઃખી માનવી નહિ બની શકે. પાણી ઊકળીને કરે અને જો વારંવાર એમ કરવામાં આવે તે ગમે તેવું અશુદ્ધ પાણી પણ જેમ મધુર તે નિર્મળ બની જાય છે એમ માનવી સુખદુઃખના ક્રમે અનુભવી મધુર તે વિશુદ્ધ બને છે.
"
પણ નથી. જેમ લીલા છે.-- તેમ
ને તત્ત્વથી તે। સુખદુઃખ જેવી કાર્ય વસ્તુ અગમ્ય છે; ઉષા તે સંધ્યા, ભરતી તે એટ તેની દુઃખ તેા લીલા છે. અંતે વચ્ચે વાસ્તવિક ભેદ કઈજ નથી: એકનું સુખ હાઈ શકે; બીજાનું દુ:ખ કેનું સુખ પણ હેાઈ શકે. બંને વચ્ચેને આભાસ તે માસિક અનુભવ છે. અને જીવનવિકાસમાં એ અનિવાર્ય છે.
શિયાળા, પછી ઉનાળા, પછી વર્ષા ને પુનઃ શિયાળા એ જેમ એકજ પ્રકૃતિને ક્રમ છે, એમ સુખ, પછી દુઃખ, પછી આર્દ્રતા-આંસુ ને પુનઃ સુખ એ માનવજીવનને ક્રમ છે. વર્ષા જેમ સમુદ્રના ક્ષારને ગાળી જળને મધુર બનાવે છે, આંસુ ને આર્દ્રતા માનવજીવનના ક્ષારને ગાળી તેને વિશુદ્ધ બનાવે છે.
પ્રકૃતિમાં જેમ વૈવિધ્યતા ગમે છે,--જીવનમાં પણ એમ વૈવિધ્યતા--સુખદુઃખને વધાવી લેવાં જોઈ એ.
ઝંડા
આભે અહા ! ફરફરે છ ત્રિરંગ સંડા, રાચે ધરી મુદ્દે, શું કે ઉર શુદ્ધ બંકે; હૈયે કરી ભૂતતણી સ્મૃતિએ જીવંત, નિત્યે સમીર સહુએ ગૂઢ ૐ કવંત. જેણે હશે ખલિ મની નિજ દેશ કાજે, ખેલ્યા, ઉરે, જીવનખેલ ધરી તમન્ના; આજે બધાં ફૂલસમાં કુમળાં જતાની, ગૂંજે લઈ ગરવ એ ઉર ચાર્ય ગાથા હૈયે મહા સુભગ ભર્ગ ભરી અમંતા, ખાદીતા સ્થૂલ નહિ કકડા પરંતુ, આઝાદ ભારત તણી જનતા તણા એ છે પ્રાણ, તે પ્રતીક રાષ્ટ્રિય પ્રેરણાના
પ્રકૃતિ એક, અનંત તે આત્મા
પરમ છેઃ સુખ
બીજાનું દુઃખ બાહ્ય ભેદ એ
કેશવલાલ પટેલ
એથી અરે છ અણ્ણા નવચેતનાનાં, પાયે સલિલ સહુને શુભ વીરતાનાં; મંત્રો વડે છ નિજના પ્રતિ તાંતણેથી, જાગા સહુ હૃદય સત્ય, દયા, અહિંસા. એ ચેતવે હૃદય દિવ્યજ આત્મસ્ફુર્તિ, જોઇ, ઊગે છ પ્રતિ રોમ સ્વદેશપ્રીતિ; દેશાભિત લભત ચીજ સ્વદેજ પાષી, હાંશે વદે છ મૂક ચેતન દેશ આયુ. ઝંડા ! વહા વિમલ કોટિક દિવ્યધારા, તુથી ભરા હ્રદય ચેતનના ફુવારા; હું પ્રેરણાત્મક, તું ભારત પ્રાણ પ્યારા, ગાઓ રહી અમર મન્ત્રજ શાન્તિ તારા.