________________
( २६ )
तथा मुष्टयादिकें खूब मार्यो, अने महारीपासें जे धन हतुं ते सर्व लइ लीधुं. मात्र पाप जोगववा माटेंज जाणेमुने जीवतो मूक्यो होय नहि ? तेम जीवतो मूक्यो. तिहांथी हुं अनेक देश जम्यो सर्वत्र दुःख देखतो तमने श्रावी मल्यो बुं. माटे हुं पापीने तमें दूर जवा द्यो. तमारी पासें म राखो. ते सांजली कुमर वोल्यो के हे सन ! हुं राज्य कन्यादिक रु. द्धि पाम्यो, ते सर्व तदारो प्रताप बे. माटे हवे तुं या राज्यनी चिंता कर. एम कही तेने प्रधान पदवी पी.
ए खबर सर्व कुमरनी स्त्री पुष्पवतीयें सांजली तेवारे नर्त्तार प्रत्यें कदेवा लागी के हे खामिन् ! ए तमारो बालपणानो मित्र बे, तो एने कोइ एकाद गाम श्रापी द्यो. पण तमाराथी दूर राखो, परंतु पासें म राखो ॥ यतः ॥ दुर्जनः परिहर्त्तव्यो, विद्यया नूषितो पिसन् ॥ मणिना नूषितः सर्पः, किमसौ न जयंकरः ॥ १ ॥ जेमाटे डुनने उपकार करतां पण सादामुं कष्ट थाय, जेम कोइएक कागडो सरोवरने विषे बग प्रमुखने तरता देखी पोर्ते पण तेमनी पेठें मत्स्यनक्षण करवा सारु पाणीमां
