________________
( २४ )
डी वींटाइ रही ब्रे, तेने लइने जो थांखे अंजन करे, तो नवां नेत्र यावे, ते सांजली वली लघुजारंग बोल्यो के स्वामी ! तमें प्रजातें किहां जाशो? ते बोल्यो के तेहीज नगरें हुं जश्श, लघुजारंग बोल्यो के हुं पण कौतुक जोवाने माटे तमारी साथै आवश. एवी वात करीने ते जारंको सूइ रह्या. कुमरें वडदेवल बेठां थकां सर्व वात सांगली विचाखुं जे पुण्यनुं प्रमाण अद्यापि प्रवर्त्ते ठे. पबी ते वेलडी लइ हाथी घसीने श्रांखे अंजन की धुं, तेथी नवी चतु यावी. पढी वम उपर चढी संपूर्ण वेलडी लइ सीधी. ने पोतें जारंग पंखीनी पांखमां बेसी रह्यो प्रजातें जारंग उडी चंपायें पहोतो कुमर पण पांखमांथी नीसरी वस्त्रादिक पहेरी रा जद्वारें गयो, दरवाने श्रावी राजा यागल हकीगत जाहेर करी के हे स्वामी ! कोइक देशांतरी पुरुष
कहे बे, के हुं राज्यकुमारीनी श्रखो सारी करीश ? ते वात सांजली राजायें तेने यादरथी तेडी विनति करीने कयुं के हे महापुरुष ! उपकार करो. पी कुमरें तरत वेलडीनो रस काहाडी श्रांखे अंजन करी राजपुत्रीने साजी करी. तेवारें रा