Shabdonu Saundarya

Author(s): Muktivallabhvijay
Publisher: Pragna Prabodh Parivar

Page 55

આશ્રિત કે સંતાનને તેના હિત અને ઉત્થાનને માટે ક્યારેક કડવી હિતશિક્ષા આપવાનો પ્રસંગ આવે ત્યારે તે જવાબદારી અદા કરવા માટે પરિપૂર્ણ યોગ્યતા અને સંપૂર્ણ કુશળતા જોઈએ. અન્યની સુધારણા એ એક ઓપરેશન છે, જે ક્વોલિફાઈડ સર્જન જ કરી શકે. ઓપરેશન કરતા પહેલા એનેસ્થેસિઆ આપતા આવડવું જોઈએ. ઓપરેશન જ્યાં કરવાનું છે તે ભાગને બરાબર ચીરતા આવડવું જોઈએ. તે સિવાયનો ભાગ ન ચીરાય તેની સાવધાની જોઈએ. એક જ વારના આપરેશનમાં રોગને દૂર કરવાની કુશળતા જોઈએ. વારંવાર પેટ ચીરી શકાતા નથી. પેટ ચીરીને સફળતાથી ઓપરેશન કરી લીધા બાદ કુશળતાથી ટાંકા લઈને પાટાપિંડી કરવાનું કૌશલ્ય પણ જોઈએ. ચીરો મૂકીને ઘાયલ જ રહેવા દે તે તો ખૂની કે હત્યારો. ચીરીને ટાંકા લે તે જ ડૉકટર. જે સાંધી શકે તેને જ ચીરો મૂકવાનો અધિકાર છે. અન્યના જીવનની સુધારણાનું
ઓપરેશન કરવામાં પણ આ બધી જ યોગ્યતાની પરિપૂર્તિ અનિવાર્ય છે. હિતશિક્ષા કે ઉપદેશ જ્યારે એક ચોક્કસ વ્યક્તિને તેના અંગત જીવનને કેન્દ્રમાં રાખીને કહેવામાં આવે છે, ત્યારે મોટે ભાગે તે કટુ હોય છે. તે બધી વાત જણાવતા પૂર્વે તે વ્યક્તિના સભૂત ગુણો, વિશેષતાઓ, યોગ્યતા, ખાનદાની આદિની પ્રાકૃતિક શૈલીમાં પ્રશંસા કરવી તે એનેસ્થેસિયા છે. સીધો જ ચીરો મૂકવાનું સાહસ દુઃસાહસ છે. જ્યારે જે બાબતની અને જેટલી હિતશિક્ષા આપવાની જરૂર હોય તેટલી જ આપવી. કેટલીક વ્યક્તિઓ હિતવચનો ઠાલવવામાં કર્ણના અવતાર હોય છે. ફરી સાંભળનાર મળે કે ન મળે, તેમ સમજીને જાણે વરસી જ પડતા હોય છે. પ્રસ્તુતમાં અસંબદ્ધ એવી બીજી ઘણી ઘણી બાબતોને પણ યાદ કરી કરીને ખૂબ કહી નાંખતા હોય છે. જે સ્થાનમાં ગુમડું છે તે સિવાયના પણ ઘણા ભાગોને ચીરી નાંખતા હોય છે. અને કદાચ અહીં સુધી બધું બરાબર ચાલ્યું તો પણ ઘણા ચીરેલું જ મૂકીને ચાલ્યા જાય છે. ઉપસંહારમાં મીઠા શબ્દોથી સંધાન કરવાનું ચૂકી જવાથી મોટું જોખમી ઓપરેશન આખરે નિષ્ફળ જાય છે. મોટા ભાગની વ્યક્તિઓને આશ્રિતોની સુધારણા માટેની અનાવડત હોય છે. તેથી મોટે ભાગે નિષ્ફળતાને વરતા હોય છે અને ગુનેગાર દરદીને ગણતા હોય છે. આપવા માટે સોંઘામાં સોંઘી કોઈ ચીજ હોય તો શિખામણ છે. તેનો હંમેશા ફુગાવો થતો હોય છે. કેટલાક તો શિખામણના
૫૦.