________________
મોંઘા ઝવેરાતને સેઈફ ડિપોઝિટ વોલ્ટના લોકરમાં સાચવી રાખવામાં આવે . છે. વિધવા રબારણના દીકરા સંગમે તપસ્વી મુનિને ખીરનું દાન કર્યું. પછી તે દાનને ખૂબ ગુપ્ત રાખ્યું. દાનથી બંધાયેલું પુણ્ય આ ગુપ્તતાને કારણે એટલું બધું વિકસિત બન્યું કે બીજા ભવમાં તે લખલૂટ સમૃદ્ધિનો માલિક શાલિભદ્ર બન્યો.
આત્મોત્કર્ષને જ્ઞાની પુરુષો જ્વર સાથે સરખાવે છે. તાવ આવે ત્યારે છ મહિનાની તાકાત ખલાસ કરી નાંખે છે, તેમ આત્મતૃતિનો જવર પણ ગુણોની તાકાતને નબળી પાડી નાંખે છે. તાવની બિમારીમાં મીઠાઈ પણ કડવી લાગે તેમ બીજાના લઘુતા આદિ ગુણો પણ અવગુણ સમા ભાસે છે. નિંદા અને પ્રશંસા એક સિક્કાની બે બાજુ જેવા છે. પ્રશંસાનો વિષય જ્યારે પોતે હોય ત્યારે નિંદાનો વિષય બીજા બની જાય છે. પ્રશંસાનો વિષય અન્ય વ્યક્તિ હોય ત્યારે આત્મનિંદા કરવાનું મન થાય છે. વિરાટ જનસમૂહમાં યુધિષ્ઠિરને પોતાના જેવો કોઈ દુર્જન ન જણાયો અને દુર્યોધનને પોતાના જેવો કોઈ સજ્જન ન દેખાયો. નગર એક પણ નજર જુદી.
સુકૃત્ય કે સિદ્ધિને વિજ્ઞાપનની આવશ્યકતા નથી હોતી. તે સ્વયં સેવનું પ્રકાશક હોય છે. સૂર્યને જોવા તેની સામે કદી સર્ચલાઈટ ફેંકવી પડતી નથી. પોતે મનોહર અને સુવાસિત છે તે જણાવવા ગુલાબના પુષ્પને ઢંઢેરો પીટીને જાહેરાતો કરવી પડતી નથી. સુવાસ સ્વયં પ્રસરીને ગુલાબને સુવાસિત જાહેર કરી દે છે. અંગ્રેજીમાં કોઈએ કહ્યું છેઃ He who says he knows, knows nothing. મેં મૌન ધારણ કર્યું છે, તેવું કહેતા ફરનારના મૌનમાં કોઈને શ્રદ્ધા ન બેસે. તેમ સ્વપ્રશંસામાં રાચનાર વ્યક્તિ પણ બહુ શ્રદ્ધેય નથી બનતી.
૧૮-૧૮ દિવસના ભીષણ સંગ્રામને અંતે કુરુક્ષેત્રના મેદાનની એ સંહારલીલા સમાપ્ત થઈ. કુટુંબફ્લેશની ભભૂકતી જવાળાઓએ ન જોયા આદરણીય ગુરુજનોને કે ન જોયા માસૂમ બાળકોને ! પાંડવોનો વિજય થયો. ઘર્મરાજ્યની સ્થાપના થઈ. શસ્ત્રોને ધ્યાન કરીને શસ્ત્રાગારમાં બંધ કરી દેવાયા. ત્યાં પડેલા ગાંડીવ અને ગદા વચ્ચે ચડસાચડસી થઈ. ગાંડીવ બોલ્યું હું ન હોત તો વિજય ન થાત. મારા ટંકાર માત્રથી શત્રુ સૈન્યનાં હાજા ગગડી જતા, મારી બાણ વર્ષોથી શત્રુસેનિકોના માથા પાણીની જેમ ઊડતા. પરાક્રમી કર્ણને મારા સિવાય બીજું કોણ મારી શકે તેમ હતું ? દ્રોણગુરુ અને ભીષ્મપિતામહને હંફાવનાર પણ હું જ છું.”
