Prabuddha Jivan 2018 11

Author(s): Sejal Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh

Page 5

ઘરમાં કેટલાક લોકો એવા હોય જેને ખૂણામાં જ ગમે, તો કેટલાક લોકો એવા હોય જે કેન્દ્રમાં રહે. હવે ઘરની દીવાલોને પણ એવી આદત પડી જાય કે અમુક જગ્યાએ અમુક જ વ્યક્તિને જુએ. પણ દિવાલ તો નિર્જીવ છે તેને આવી આદત પોષવાનું પરવડે પણ જયારે મનુષ્ય આદત પોષે ત્યારે તેનું પરાવર્તન પણ નિર્જીવમાં થવા માંડે. સચેતન જીવને નિર્જીવ કરે એવી આદતોને આપણે પોષીને શું કરવાની ?
|
છેવટે આપણે, આપણાથી આ આદતોને મુક્ત કરાવવાની છે, આદતો આપણને ચડી બેસે તે પહેલાં આદતો પર મનુષ્ય સવાર થવો જોઈએ. પણ પોતાના ભ્રમિત વિસ્તારમાં મગ્ન મનુષ્ય આ આદતને
ઊઠતી બજારે હાટ હવે કેટલો વખત આ ત્રાજવું ને બાટ હવે કેટલો વખત. પગની અધૂરી કેસ મૂકી ઠેઠ જઈ ચડ્યા, અમથી કિચૂડશે ખાટ હવે કેટલો વખત. ઊડતા દલીચા જેવી મિજાજી મઝર હો જીવતરનો રઝળપાટ હવે કેટલો વખત. રણ છે તો ક્યાંક નિશ્ચે હશે ગુપ્ત સરસતી,
|
?
પોતાનો અહંકાર કે પ્રતિષ્ઠાનું પ્રતિક બનાવી દે છે અને તે આદતને પોતાનું સર્વસ્વ સમજીને ચાલે છે. કેવું છે ને ? જેને અસત્ય માનવું જોઈએ, તેમાં જ પોતાનું સર્વસ્વ સમાજને બેસે છે તો બીજી તરફ જ્યાં સત્યનો તેજપુંજ છે ત્યાં જોવાનું વિસરી જાય છે અથવા તેને એ બાબત અવગણે
મૃગજળનો દૂધવાટ હવે કેટલો વખત છે ખિન્ન સૂત્રધાર અને આંગળીયો છિન્ન છે પૂતળીનો થનગનાટ હવે કેટલો વખત પંખી શીખી ગયું છે હવે ઇંડામાં ઉડ્ડયન, આકાશ પણ અફાટ હવે કેટલો વખત
છે.
|
|
થોડા દિવસો પહેલાં પૂ. ડો. તરુલતાજી મહાસતીજીને મળવાનું થયું. તેમને મારી રુચિને સમજીને મને કહ્યું કે ઊંડા અંધારેથી પ્રભુ પરમતેજે તું લઇ જા..એ પ્રાર્થના
પર લખવું જોઈએ, વિચારીને લખજો. પહેલાં એમની વાતનો સંદર્ભ સામાન્ય સમજીને મેં સ્વીકારી લીધો પણ પછી એ પ્રાર્થના વાંચતાં મારું જે રીતે ખૂલવા માંડ્યું, ખુબ આનંદ થયો. પોતાના આત્મામાં માત્ર રમમાણ રહેનાર આ મહાસતીજી પાસે બીજાને તૈયાર કરવાની જુદી જ દૃષ્ટિ છે. એક તરફ પોતે વધુને વધુ આંતર તરફ વળી રહ્યા છે તો બીજી તરફ પોતાના શિષ્યોને ભણાવવા પણ એટલા જ તત્પર છે. બાહ્ય જ્ઞાનથી, આંતર જ્ઞાન તરફની તેમની કૈડી ગમી ગઈ. એમના વિષે વધુ વાત ફરી ક્યારેક, પણ નિવૃત્તિના ભિન્ન અર્થે આ સાધુ-સંતોના વાત્સલ્યમાંથી પ્રાપ્ત થાય છે. આ નિવૃત્તિનો અર્થ કાર્યમાંથી છુટકારો એ નથી પણ યોગ્ય કાર્ય પસંદગી, એની રીતિ, એ તરફનો દૃષ્ટિકોણ અને એની તત્પરતા અને બીજું ઘણું...
નવેમ્બર- ૨૦૧૮
અંદરથી કોક બોલે સતત : ચેત મછંદર ઔવાનાં રાજપાટ હવે કેટલો વખત. પિંજર, ખૂલી જા : ભાષા નું હાલ મોકળે શૂકપાઠ કડકડાટ હવે કેટલો વખત
નિયોન લાઈટના તેજથી મારી આંખો ઝંખવાઈ ગઈ છે. ત્યારે મને જે દોરે છે અને મને જે દેખાય છે તે કોની દૃષ્ટિનો પ્રભાવ છે, મળ્યા પછી મળતાં રહીએ એનો જ વળી.
***
ઘણીવાર તેઓ પૂછે છે કે સેજલ, હવે તો તમે સાહિત્ય સર્જનથી દુર થઇ ગયા છો, પણ સાચું પૂછો તો સાહિત્ય-અધ્યાત્મજીવન એ કોઈ જુદાં જુદાં પેકેટ નથી, જેને અલગ અલગ કરી શકાય,એ બધું એકબીજામાં ગળતું રહ્યું છે, સતત, એકબીજામાં ભળતું રહ્યું છે, મનને મૂંઝવનાર અલગ અલગ પ્રશ્નોની દવા છે, પ્રકાશનો પૂંજ જયારે મારી ભણી આવે છે, ત્યારે મને જે કોઈ એ ઝીલવામાં મદદ કરે છે, તેને હું એ નથી પૂછતી કે તમારું કુળ અને મૂળ શું છે, જે વાત મને એક ગુરૂ સમજાવે છે, જે વાત મને એક કૃતિ સમજાવે છે, જે વાત મહાસતીજી માથે હાથ મુકે છે અને જે કઈ અનુભવ થાય છે, તે બધું જ એકાકાર થાય છે, મારા સમગ્ર પ્રદેશમાં. મારો આ પ્રદેશ એક તરફ બાહ્ય આલંબનને જે રીતે ઝીલે છે. તેમ જ આંત૨ ઉથલપાથલ પણ એને હે છે.
પ્રબુદ્ધ વાચકો, આપની સાથેનો મારો આ અવિરત પ્રવાસ સતત ચાલ્યા કરે છે, હું એ નથી જે થોડા વર્ષો પહેલાં હતી અને તમે પણ એ નથી જ. પણ | આજે પણ આપણે એ પરિચયની ડાળને
પકડીને ચાલી રહ્યા છીએ. આપણી વચ્ચે એક સમાન સેતુ છે, જે આપણી સમજે વિકસાવ્યો છે. એને કારણે આપણે એકબીજાની વાતને સમજી શકીએ છીએ અને જયારે મળીએ ત્યારે એને આધારે આ સંબંધ આગળ વધારીએ છીએ. આપણે એકબીજાના ચહેરાથી પરિચિત નથી, છતાં મળીએ છીએ, ત્યારે અજાણ્યું નથી લાગતું. શબ્દની અપ્રિતમ શક્તિનું જોડાણ છે આ. આ બધું જ ક્ષણિક અને પરિસ્થિતિવશ છે, અને છતાં તત્કાલીન સમયને આગળ વધારવા મદદરૂપ છે. કેવી સમજ છે, કે જે ક્ષણિક છે તેમાંથી જ આપણે નિરંતરની શોધ કરીએ છીએ. અને જે નિરંતર મળશે એમ માની ચાલીએ છીએ, એ નિરંતર છે કે નહીં, એ એક બીજો પ્રશ્ન છે. પરંતુ જો આ ભ્રમણા ન હોત તો જીવી કઈ રીતે શકાત. દરેક આવા સત્યો/વાસ્તવિકતા પહેલાં થોડા આવા ભ્રમિત પ્રદેશો આવશ્યક ખરાં !! મને બંને પ્રદેશો મળતાં રહે અને સતત મળતાં રહે, એ જ ઈચ્છા છે ! — ડૉ. સેજલ શાહ Mobile : +91 9821533702 sejalshah702@gmail.com (સંપર્ક સમય બપોરે ૨ થી રાતના ૯ સુધી
પ્રબુદ્ધ જીવન
મકરન્દ દવે
૫