________________
વર્ષે દીક્ષા લીધી તે વખતે જ શુભ વિચાર મળ્યો કેઃ શાતાભાવ પામવા રોજેરોજ ૬ નવી ગાથા થાય તો ૧૮ વર્ષે ૨૧,૦૦૦ ગાથા કંઠસ્ય થઈ જાય અને ખરેખર ૨૮ વર્ષની વયે તે લક્ષ્યાંક તેઓએ સિદ્ધ પણ કરી લીધો! કેવું સરાહનીય!
શ્રી આનંદઘનજીનાં શબ્દોઃ ‘આતમધ્યાની શ્રમણ કહાવે' એ શબ્દો ચરિતાર્થ થતાં જોવા મળ્યાં છે પૂજ્ય સાધ્વીજીશ્રી લક્ષ્મણાશ્રીજીમાં. પૂર્વે સંસાર માંડવો પડયો પણ પૂજ્ય મેઘસૂરિજી આચાર્ય મહારાજ પાસે દીક્ષા ન લેવાય ત્યાં સુધી આયંબીલનો લીધો હતો અભિગ્રહ. દિકરો ૧૦ વર્ષનો થતાં ઘરમાં જ વેશ બદલી લીધો. ૭પ વર્ષની જૈફ વયે થયાં સંપૂર્ણ સંથારાવશ, રુગ્ણ, અસ્થિશેષ શરીર. મોં-પેટમાં જાણે અંગારા ભર્યા હોય તેવી લાહ્ય બળે. શરીરનો નીચેનો ભાગ અચેતનવતુ-જડ. આવી પરિસ્થિતિમાં રોજ પાન્ન કરતી વખતે રકઝક થાય, કારણકે તેઓને માસક્ષમણનું જ પચ્ચક્ખાણ કરવું હોય, જીવનની એકમાત્ર અભિલાષા. મ્યાન અને તલવારની જેમ દેહ-આત્મા જુદા જ છે. એવું દર્શન કરાવનાર આ આત્માએ નાગકેતુની જેમ હવે પછીના જન્મમાં માસક્ષમણ' શબ્દ સાંભળતાંવેંત આ ભવની તીવ્રતમ ઝંખનાનું અનુસંધાન જ કર્યું હશે.
ગચ્છાધિપતિશ્રી પરમ પૂજ્ય રામચંદ્રસૂરીશ્વરજી સમુદાયનાં પૂજ્ય સાધ્વીજીશ્રી મનોગુપ્તાશ્રીજી મહારાજે અમદાવાદ ભંડેરીપોળમાં મુસલમાનોની વચ્ચે ૪૦ વર્ષ રહી જિનાલયજીનું રક્ષણ કર્યું. મુસલમાનો મૂર્તિ તોડવા આવે તો બે હાથ પહોળા કરી કહેતા કેઃ મારા ભગવાનને સ્પર્શતા પહેલાં મને જ મારો'. મુસલમાનો પણ તેના આ રૌદ્રરૂપથી કરતા.
જે કોઈ માણસ પોતાના જ સત્યમાં સ્થિર થઈ, દંભથી મુક્ત થઈ, અમૃતરૂપ જીવન જીવવા, નિષ્ઠાપૂર્વક અંતર દૃષ્ટિ પ્રાપ્ત કરી, આત્મ-જ્ઞાનમાં સ્થિર થઈ પોતાની પરમ ચેતનામાં જાગૃતતાપૂર્વક સ્થિર અને સ્વસ્થ રીતે આત્મસ્થ થઈને સુખ શાંતિ અને આનંદથી જીવન જીવવા માંગતા હોય, તેમનાં માટે ચિત્તને સ્થિર અને શુદ્ધ કરવા માટેની ઉત્તમ સહેલી અને સરળ પદ્ધતિ છે, વિપશ્યના જ છે, તેમાં પારંગત થવું જોઈએ, એજ જીવનની મોટી સિદ્ધિ છે.
પ્રાંત આ જ સમુદાયનાં જ 'દર્શનશિશુ' સાઘ્વીરત્ના પૂજ્ય હર્ષપૂર્ણાશ્રીજી તથા પૂજ્ય જયપ્રશાશ્રીજી મહારાજ. દેશનાં ભાગલાં વખતે કરાંચીથી આગબોટમાં બેસી ભાગી આવીને મોસાળ સાવરકુંડલામાં પિરવાર તો સ્થાયી થયો, કિન્તુ ચોતરફ હિંસાનું સામ્રાજ્ય જોઈ સ્થિર ન થયા હીરાબેન – જયાબેન. ભાષાસજ્જતા, જ્ઞાનરુચિ, અલંકારચાતુર્ય, સમસ્યાવિનોદ, પદ્યકૌશલ્યની વિલક્ષણતાઓ જાણે તેઓને હતી જન્મજાત . શીઘ્ર કવિયત્રી પૂજ્ય હર્ષપૂર્ણાશ્રીજીને સ્વાનુભવોને સાહિત્યમાં ઢાળવાની આવડત હોવાથી સાહિત્ય સર્જનમાં ડંકો વગાડયો. ચુસ્ત ચારિત્રપાલનથી વાલકેશ્વર જેવા સંઘોમાં તો તેઓએ ધર્મ પ્રરૂપણા કરી જ, ઉપરાંત માલેગાંવ જેવા અનેક ચાતુમાસમાં અગણ્ય મુસલમાનો તથા ભીલોને પણ માંસાહાર સાથે ૭ વ્યસનો છોડાવી નવકાર ગણાતા કરેલ. આ સર્વ ઉર્ધ્વ ચેતનાને શત-સહસ્ત્ર વંદન.
અહીં મારા શોધપત્ર સમો જે સ્વાધ્યાય રજુ કર્યો છે, તે તો વિદુષી સાધ્વીજીઓનું ફક્ત બે ટકા જેટલું જ પ્રદાન આવરી શકાયું છે તેમ માનું છું.
સોવસરણની ઝાંખી કરીએ તો આ બધા જ મહાન આત્માઓ મહાવિદેહક્ષેત્રમાં શ્રી સીમંધરસ્વામીની પર્મદામાં આગલી હરોળમાં બિરાજેલા દેખાય, એવા શ્રમણી ભગવંતોનાં જીવન-ક્વન ને શાસનપ્રદાનની વાતોનો સ્વાધ્યાય કરવાનો મને સોનામહોર સમો સમયખંડ ભેટ મળ્યો તેને હું મારૂં સૌભાગ્ય લેખું છું.
નમસ્કાર.
વિપશ્યનાની સાધના પદ્ધતિ
તત્વચિંતક વિઠ્ઠલભાઈ પટેલ
વિપશ્યનાની સાધનામાં સફળતા પ્રાપ્ત કરવા માટે શીલનું પાલન કરવું આવશ્યક અને સત્ય અહિંસા, અસ્તેય, અપરિગ્રહ અને બ્રહ્મચર્યનો જીવનમાં સ્વીકાર કરવો જોઈએ, વિપશ્યાની સાધનાએ ધ્યાનની સાધના છે, જે દ્વારા પરમ ચેતના સાથે અદ્વૈતતા પ્રાપ્ત કરવાની છે, અને દ્વૈતથી મુક્ત થવાનું છે...
નવેમ્બર- ૨૦૧૮
--- રાજકોટ
bhartiomilfiesta.com / સંપર્ક: ૯૮૨૫૨૧૫૫૦૦
વિપશ્યના ધ્યાન દ્વારા મન બુદ્ધિ અને વાસનાઓને શુદ્ધ સ્થિર અને નિયંત્રિત કરવાના હોય છે, એટલે ધ્યાનની સફળતા માટે શીલ, સદાચાર, સદવિચાર, સમ્યક દૃષ્ટિ, સમ્યક આચાર, સમ્યક વિચાર સહજતા, સરળતા, સત્યતા અને સમતા વગેરેનું જીવનમાં આચરણ જરૂરી છે, આવા શુદ્ધ સાત્વિક આચરણ દ્વારા જ આપણો જીવાત્મા જાગે છે, અને આત્મ જ્ઞાન પ્રાપ્ત થાય છે, અને અદ્વૈતના પ્રાપ્ત થાય છે.
જે માણસને વિપશ્યનાની સાધના દ્વારા પોતાનાં આખા જીવનનું આંતરીક પરિર્વતન કરવું છે, તેમણે ધીમે ધીમે પોતાના આંતરિક મળૌથી મુક્તિ પ્રાપ્ત કરવી જ પડે, આંતરિક શુદ્ધતા દ્વારા જ આંતરિક પરિવર્તન શક્ય બને, અને જીવનમાં શુદ્ધતા અને સ્થિરતા એજ જીવનની સિદ્ધિ છે.
વિપશ્યના સાધકે એ વાત પર પૂરો વિશ્વાસ રાખવો જોઈએ,
પ્રબુદ્ધ જીવન
૧૫
